ΔΕΥΤΕΡΑ 5 - 12 - 11
ΣΥΜΠΑΝ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
Όλα έχουν να κάνουν , λοιπόν, με την ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ.
Πως να το κατανοήσουμε μια και καλή, να βάλουμε βαθιά στην
καρδιά μας ,το θεμελιώδες, το βασικό, γεγονός ότι όλα αρχίζουν
και τελειώνουν εκεί, στην 'συγχώρεση'.
Κάθε φορά που με απασχολεί ένα θέμα ,πάω σ'ενα βιβλιοπωλείο,
κάνω μια γύρα, απλώνω το χέρι μου και παίρνω ενα βιβλίο.
Αυτή την φορά έπεσε στα χέρια μου το νέο βιβλίο του Κοέλο
το Αλεφ. Το θέμα του ήταν η συγχώρεση. Ο ήρωας του βιβλίου
παρ'ολο που είναι χρόνια στον δρόμο της αναζήτησης και έχει
κατορθώσει πολλά, νιωθει ανικανοποίητος, χωρίς σκοπό , νιώθει
ότι κάτι του λείπει. Μέσα από αναδρομές ,σε προηγούμενες
ζωές ,ανακαλύπτει , ότι κάποτε έκανε πολύ κακό σε κάποιους
και ότι χρειάζεται οπωσδήποτε την συγχώρεση τους για να προ-
-χωρίσει και να ζήσει γαλήνια. Δεν θα σταθώ στις αναδρομές,
αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Θα σταθώ στο γεγονός , ότι όλοι οι
άνθρωποι που βρίσκονται κοντά μας , με όλους αυτούς με τους
οποίους έχουμε κάποιες επαφές, είναι στην κυριολεξία άτομα με
τα οποία έχουμε θέματα. Οχι πάντα αρνητικά για μας, αλλά
οπωσδήποτε κάποιο θέμα. Αν εξετάσουμε τις σχέσεις μας με τα
πολύ κοντινά μας πρόσωπα ,θα βρούμε σίγουρα, με ποιους
έχουμε το θέμα. Οι διάφορες ανεξήγητες κόντρες και εντάσεις
οι αδικαιολόγητοι φοβοι απέναντι σε κάποια πρόσωπα, η χωρίς
λόγο αντιπάθεια ,'η αντίθετα η έλξη, θα μας βοηθήσουν να
βγάλουμε τα κατάλληλα συμπεράσματα. Όπως ο ήρωας του
βιβλίου, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε την αρμονία και την
ισορροπία στην ζωή μας αν δεν φύγουν απο πάνω μας οι ενοχές
και τα διάφορα βαρίδια που τραβούν προς τα κάτω την ψυχή
μας. Τις πιο πολλές φορές διστάζουμε ,ακόμα και μπροστά στην
λέξη ΄ συγχώρεση'. Μας φαίνεται βουνό, γιατί είναι τα διάφορα
'εγώ ' μας που αντιδρούν. Αν θέλουμε όμως να προχωρήσουμε
θα πρέπει να το παλέψουμε, γι'αυτό άλλωστε είμαστε και πολεμι-
-στές. Το ιδανικό είναι να ζητήσουμε συγνώμη αυτοπροσώπως
και ζωντανά. Επειδή όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει για όλους,
μπορούμε να ζητήσουμε την συγχώρεση μας μέσα από μια
άσκηση. Αφού καθίσουμε και χαλαρώσουμε για λίγα λεπτά
θα κάνουμε την αρχή της άσκησης του Ενατενιστή.
- κλείνουμε τα μάτια , επικεντρωνόμαστε στο κέντρο της καρδια
παίρνουμε μερικες αναπνοές απο εκεί και μέσα από το κεντρικό
μας κανάλι ανεβαίνουμε προς τα επάνω, και βρισκόμαστε στο
κ. της κεφαλής.
- βρίσκουμε μπροστά μας την πύλη που μας βγάζει στο λιβάδι,
περνάμε ,δηλ. από τα 4 στοιχεία ,και στο τέλος αφού περάσουμε
από την φωτιά , βρισκόμαστε στο μπλε του αιθέρα.
- εκεί φέρνουμε μπροστά μας το πρόσωπο από το οποίο θέλουμε
να ζητήσουμε συγχώρεση. Του εξηγούμε ότι μετανιώσαμε, ότι
νιώθουμε πλέον αγάπη και κατανόηση γι'αυτόν, του ζητάμε να
μας συγχωρήσει ,τον αγκαλιάζουμε ,τον φιλάμε, του στέλνουμε
όση περισσότερη αγάπη μπορούμε.
-αποχωρούμε με τον ίδιο τρόπο, μέσα απο τα 4 στοιχεία, μέσα
από τις πύλες, ώσπου να φθάσουμε στο κέντρο της κεφαλής, να
κατεβούμε απο το κεντρικό μας κανάλι και να βρεθούμε και
πάλι στο κ. της καρδιάς.
Την άσκηση της συγχώρεσης μπορούμε να την κάνουμε για
ζωντανούς ,αλλά και για άτομα που δεν βρίσκονται πλέον στη
ζωή. Μπορούμε να την επαναλάβουμε όσες φορές θέλουμε και
για τα ίδια άτομα γιατί πιθανόν μια φορά δεν φθάνει.
Το θέμα 'συγχωρεση' είναι ατελείωτο. Όσο και να το αναλύσω
θα θέλω να πω και άλλα. Γιαυτό και το αφήνω για την ώρα.
Είμαστε, λοιπόν, στην τρίτη λύση εξολόθρευσης του παράσιτου
που θα μας επιτρέψει να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ.
3) Η ΜΥΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Ας μην τρομάζουμε με τις λέξεις. Δεν θα πεθάνουμε πραγματικά
Αυτή η μύηση υπάρχει σχεδόν σε όλες τις θρησκείες. Όλοι
πέθαναν και αναστήθηκαν και έγιναν καινούργιοι, για να το πω
απλά. Πρόκειται για έναν συμβολικό θάνατο ,ο οποίος σκοτώνει
το παράσιτο, δίχως να πειράζει το φυσικό σώμα. Όταν 'πεθαί-
-νουμε συμβολικά, το παράσιτο θανατώνεται. Ο στόχος μας επι-
-τυγχάνεται έτσι πολύ πιο γρήγορα απ'οτι με τις 2 πρώτες λύσεις
αλλά είναι πολύ πιο δύσκολος στην επίτευξη του.
Απαιτείται μεγάλη ψυχική δύναμη.
Ποιος γνωρίζει πόσο θα ζήσει? Ξέρω αν θα ζω αύριο?
Ο καθ'ενας μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή.
Πόσοι όμως απο εμάς έχουμε συνείδηση αυτού του πράγματος?
Όλοι μας νομίζουμε ότι θα ζήσουμε πολλά χρόνια, και ζούμε την
ζωή μας ανάλογα. Αν αύριο ενας γιατρός , μετά από εξετάσεις,
μας έλεγε ότι έχουμε μια εβδομάδα ζωής, πως θα αντιδρούσαμε?
Κάποιοι από εμας θα το έπαιζαν μέχρι το τέλος 'Θύμα '.
Κάποιοι άλλοι θα κοίταζαν να εκμεταλλευτούν τις τελευταίες
μέρες τους και να κάνουν αυτά που πάντα ήθελαν να κάνουν.
Αν έχω μόνο μια εβδομάδα για να ζήσω, ας κάνω αυτήν την
εβδομάδα την τελειότερη της ζωής μου , με το να είμαι απλά
και μόνο ο εαυτός μου.
- δεν θα σπαταλήσω άλλο το χρόνο μου στην προσπάθεια να
ικανοποιήσω άλλους ανθρώπους.
- δεν θα φοβηθώ ξανά στη σκέψη ότι μπορεί να με απορρίψουν.
- δεν θα με νοιάζει τι γνώμη έχουν οι άλλοι για μένα.
- θα είμαι ο εαυτός μου.
Ο άγγελος του Αδη μπορεί να μας διδάξει να ζούμε την κάθε
μέρα σαν να είναι η τελευταία της ζωής μας, σαν να μην υπάρχει
αύριο.
Θέλω να ξεκινώ την ημέρα μου λέγοντας= ' είμαι ξύπνια, βλέπω
τον ήλιο να λάμπει. Θα δείξω την ευγνωμοσύνη μου στον ουρανό
και στους πάντες και τα πάντα, επειδή εξακολουθώ να είμαι
ζωντανή. Το Σύμπαν μου προσφέρει άλλη μια μέρα για να είμαι
ο εαυτός μου '.
Έτσι πρέπει να βλέπουμε την ζωή. Να είμαστε τελείως ανοιχτοί
να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα άξιο φόβου, και φυσικά να
φερόμαστε στους ανθρώπους που αγαπάμε με αγάπη, επειδή
αυτή μπορεί να είναι η τελευταία μας μέρα που θα έχουμε την
δυνατότητα να τους πούμε πόσο τους αγαπάμε.
Έχασα την αδελφή μου πριν από αρκετά χρόνια, εντελώς ξαφνι-
-κα και ενώ ηταν σε μια εκδρομή. Πριν φύγει είχαμε λογοφέρει
για χαζά πράγματα, ως συνήθως, και χωρίσαμε μαλωμένες.
Ακόμη και τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια δεν έχω συγχω-
-ρήσει τον εαυτό μου γι'αυτό. Ο Κριτής μέσα μου με τιμωρούσε
για χρόνια και με γέμιζε τύψεις. Έκανα πολλές φορές την άσκη-
-ση της συγχώρεσης και εξακολουθώ και την κάνω πότε-πότε.
Της στέλνω κάθε φορά αγάπη, εκεί που είναι, και αφήνω τον
εαυτό μου να λουστεί από το φως στο οποίο φαντάζομαι ότι
βρίσκεται.
Το μάθημα που πήρα ήταν πολύ σκληρό και δεν το εύχομαι για
κανέναν. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να μοιράζομαι την αγάπη μου
με αυτούς που αγαπώ και προσπαθώ να τους το λέω.
Παραδόθηκα κάποια στιγμή συνειδητά στον άγγελο του Αδη.
Εκεί, στο μπλε του αιθέρα, αφού πέρασα από τα 4 στοιχεία
στάθηκα μπροστά στο άπειρο και άφησα όλα τα παλιά κομμάτια
μου να πεθάνουν. Άφησα ολα τα κομμάτια που δεν ήθελα, να
καούν και να γίνουν στάχτη και εγώ αναγεννήθηκα σαν τον
Φοίνικα μέσα από τις στάχτες μου.
Από τότε έχω πάντα δίπλα μου και τον άγγελο του Αδη, να μου
υπενθυμίζει ότι αυριο μπορεί να μην υπάρχω.
Είμαι πολεμίστρια και έχω για σπαθί μου την γνώση ότι μπορεί
αύριο να μην υπάρχω σ'αυτό το πεδίο ζωής.
Εύχομαι αυτή η γνώση να συνοδεύει και τις δικές σας ζωές.
Metafysika@gmail.com
ΣΥΜΠΑΝ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
Όλα έχουν να κάνουν , λοιπόν, με την ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ.
Πως να το κατανοήσουμε μια και καλή, να βάλουμε βαθιά στην
καρδιά μας ,το θεμελιώδες, το βασικό, γεγονός ότι όλα αρχίζουν
και τελειώνουν εκεί, στην 'συγχώρεση'.
Κάθε φορά που με απασχολεί ένα θέμα ,πάω σ'ενα βιβλιοπωλείο,
κάνω μια γύρα, απλώνω το χέρι μου και παίρνω ενα βιβλίο.
Αυτή την φορά έπεσε στα χέρια μου το νέο βιβλίο του Κοέλο
το Αλεφ. Το θέμα του ήταν η συγχώρεση. Ο ήρωας του βιβλίου
παρ'ολο που είναι χρόνια στον δρόμο της αναζήτησης και έχει
κατορθώσει πολλά, νιωθει ανικανοποίητος, χωρίς σκοπό , νιώθει
ότι κάτι του λείπει. Μέσα από αναδρομές ,σε προηγούμενες
ζωές ,ανακαλύπτει , ότι κάποτε έκανε πολύ κακό σε κάποιους
και ότι χρειάζεται οπωσδήποτε την συγχώρεση τους για να προ-
-χωρίσει και να ζήσει γαλήνια. Δεν θα σταθώ στις αναδρομές,
αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Θα σταθώ στο γεγονός , ότι όλοι οι
άνθρωποι που βρίσκονται κοντά μας , με όλους αυτούς με τους
οποίους έχουμε κάποιες επαφές, είναι στην κυριολεξία άτομα με
τα οποία έχουμε θέματα. Οχι πάντα αρνητικά για μας, αλλά
οπωσδήποτε κάποιο θέμα. Αν εξετάσουμε τις σχέσεις μας με τα
πολύ κοντινά μας πρόσωπα ,θα βρούμε σίγουρα, με ποιους
έχουμε το θέμα. Οι διάφορες ανεξήγητες κόντρες και εντάσεις
οι αδικαιολόγητοι φοβοι απέναντι σε κάποια πρόσωπα, η χωρίς
λόγο αντιπάθεια ,'η αντίθετα η έλξη, θα μας βοηθήσουν να
βγάλουμε τα κατάλληλα συμπεράσματα. Όπως ο ήρωας του
βιβλίου, δεν θα μπορέσουμε να βρούμε την αρμονία και την
ισορροπία στην ζωή μας αν δεν φύγουν απο πάνω μας οι ενοχές
και τα διάφορα βαρίδια που τραβούν προς τα κάτω την ψυχή
μας. Τις πιο πολλές φορές διστάζουμε ,ακόμα και μπροστά στην
λέξη ΄ συγχώρεση'. Μας φαίνεται βουνό, γιατί είναι τα διάφορα
'εγώ ' μας που αντιδρούν. Αν θέλουμε όμως να προχωρήσουμε
θα πρέπει να το παλέψουμε, γι'αυτό άλλωστε είμαστε και πολεμι-
-στές. Το ιδανικό είναι να ζητήσουμε συγνώμη αυτοπροσώπως
και ζωντανά. Επειδή όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει για όλους,
μπορούμε να ζητήσουμε την συγχώρεση μας μέσα από μια
άσκηση. Αφού καθίσουμε και χαλαρώσουμε για λίγα λεπτά
θα κάνουμε την αρχή της άσκησης του Ενατενιστή.
- κλείνουμε τα μάτια , επικεντρωνόμαστε στο κέντρο της καρδια
παίρνουμε μερικες αναπνοές απο εκεί και μέσα από το κεντρικό
μας κανάλι ανεβαίνουμε προς τα επάνω, και βρισκόμαστε στο
κ. της κεφαλής.
- βρίσκουμε μπροστά μας την πύλη που μας βγάζει στο λιβάδι,
περνάμε ,δηλ. από τα 4 στοιχεία ,και στο τέλος αφού περάσουμε
από την φωτιά , βρισκόμαστε στο μπλε του αιθέρα.
- εκεί φέρνουμε μπροστά μας το πρόσωπο από το οποίο θέλουμε
να ζητήσουμε συγχώρεση. Του εξηγούμε ότι μετανιώσαμε, ότι
νιώθουμε πλέον αγάπη και κατανόηση γι'αυτόν, του ζητάμε να
μας συγχωρήσει ,τον αγκαλιάζουμε ,τον φιλάμε, του στέλνουμε
όση περισσότερη αγάπη μπορούμε.
-αποχωρούμε με τον ίδιο τρόπο, μέσα απο τα 4 στοιχεία, μέσα
από τις πύλες, ώσπου να φθάσουμε στο κέντρο της κεφαλής, να
κατεβούμε απο το κεντρικό μας κανάλι και να βρεθούμε και
πάλι στο κ. της καρδιάς.
Την άσκηση της συγχώρεσης μπορούμε να την κάνουμε για
ζωντανούς ,αλλά και για άτομα που δεν βρίσκονται πλέον στη
ζωή. Μπορούμε να την επαναλάβουμε όσες φορές θέλουμε και
για τα ίδια άτομα γιατί πιθανόν μια φορά δεν φθάνει.
Το θέμα 'συγχωρεση' είναι ατελείωτο. Όσο και να το αναλύσω
θα θέλω να πω και άλλα. Γιαυτό και το αφήνω για την ώρα.
Είμαστε, λοιπόν, στην τρίτη λύση εξολόθρευσης του παράσιτου
που θα μας επιτρέψει να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ, ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ
Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ.
3) Η ΜΥΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Ας μην τρομάζουμε με τις λέξεις. Δεν θα πεθάνουμε πραγματικά
Αυτή η μύηση υπάρχει σχεδόν σε όλες τις θρησκείες. Όλοι
πέθαναν και αναστήθηκαν και έγιναν καινούργιοι, για να το πω
απλά. Πρόκειται για έναν συμβολικό θάνατο ,ο οποίος σκοτώνει
το παράσιτο, δίχως να πειράζει το φυσικό σώμα. Όταν 'πεθαί-
-νουμε συμβολικά, το παράσιτο θανατώνεται. Ο στόχος μας επι-
-τυγχάνεται έτσι πολύ πιο γρήγορα απ'οτι με τις 2 πρώτες λύσεις
αλλά είναι πολύ πιο δύσκολος στην επίτευξη του.
Απαιτείται μεγάλη ψυχική δύναμη.
Ποιος γνωρίζει πόσο θα ζήσει? Ξέρω αν θα ζω αύριο?
Ο καθ'ενας μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή.
Πόσοι όμως απο εμάς έχουμε συνείδηση αυτού του πράγματος?
Όλοι μας νομίζουμε ότι θα ζήσουμε πολλά χρόνια, και ζούμε την
ζωή μας ανάλογα. Αν αύριο ενας γιατρός , μετά από εξετάσεις,
μας έλεγε ότι έχουμε μια εβδομάδα ζωής, πως θα αντιδρούσαμε?
Κάποιοι από εμας θα το έπαιζαν μέχρι το τέλος 'Θύμα '.
Κάποιοι άλλοι θα κοίταζαν να εκμεταλλευτούν τις τελευταίες
μέρες τους και να κάνουν αυτά που πάντα ήθελαν να κάνουν.
Αν έχω μόνο μια εβδομάδα για να ζήσω, ας κάνω αυτήν την
εβδομάδα την τελειότερη της ζωής μου , με το να είμαι απλά
και μόνο ο εαυτός μου.
- δεν θα σπαταλήσω άλλο το χρόνο μου στην προσπάθεια να
ικανοποιήσω άλλους ανθρώπους.
- δεν θα φοβηθώ ξανά στη σκέψη ότι μπορεί να με απορρίψουν.
- δεν θα με νοιάζει τι γνώμη έχουν οι άλλοι για μένα.
- θα είμαι ο εαυτός μου.
Ο άγγελος του Αδη μπορεί να μας διδάξει να ζούμε την κάθε
μέρα σαν να είναι η τελευταία της ζωής μας, σαν να μην υπάρχει
αύριο.
Θέλω να ξεκινώ την ημέρα μου λέγοντας= ' είμαι ξύπνια, βλέπω
τον ήλιο να λάμπει. Θα δείξω την ευγνωμοσύνη μου στον ουρανό
και στους πάντες και τα πάντα, επειδή εξακολουθώ να είμαι
ζωντανή. Το Σύμπαν μου προσφέρει άλλη μια μέρα για να είμαι
ο εαυτός μου '.
Έτσι πρέπει να βλέπουμε την ζωή. Να είμαστε τελείως ανοιχτοί
να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα άξιο φόβου, και φυσικά να
φερόμαστε στους ανθρώπους που αγαπάμε με αγάπη, επειδή
αυτή μπορεί να είναι η τελευταία μας μέρα που θα έχουμε την
δυνατότητα να τους πούμε πόσο τους αγαπάμε.
Έχασα την αδελφή μου πριν από αρκετά χρόνια, εντελώς ξαφνι-
-κα και ενώ ηταν σε μια εκδρομή. Πριν φύγει είχαμε λογοφέρει
για χαζά πράγματα, ως συνήθως, και χωρίσαμε μαλωμένες.
Ακόμη και τώρα που έχουν περάσει τόσα χρόνια δεν έχω συγχω-
-ρήσει τον εαυτό μου γι'αυτό. Ο Κριτής μέσα μου με τιμωρούσε
για χρόνια και με γέμιζε τύψεις. Έκανα πολλές φορές την άσκη-
-ση της συγχώρεσης και εξακολουθώ και την κάνω πότε-πότε.
Της στέλνω κάθε φορά αγάπη, εκεί που είναι, και αφήνω τον
εαυτό μου να λουστεί από το φως στο οποίο φαντάζομαι ότι
βρίσκεται.
Το μάθημα που πήρα ήταν πολύ σκληρό και δεν το εύχομαι για
κανέναν. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να μοιράζομαι την αγάπη μου
με αυτούς που αγαπώ και προσπαθώ να τους το λέω.
Παραδόθηκα κάποια στιγμή συνειδητά στον άγγελο του Αδη.
Εκεί, στο μπλε του αιθέρα, αφού πέρασα από τα 4 στοιχεία
στάθηκα μπροστά στο άπειρο και άφησα όλα τα παλιά κομμάτια
μου να πεθάνουν. Άφησα ολα τα κομμάτια που δεν ήθελα, να
καούν και να γίνουν στάχτη και εγώ αναγεννήθηκα σαν τον
Φοίνικα μέσα από τις στάχτες μου.
Από τότε έχω πάντα δίπλα μου και τον άγγελο του Αδη, να μου
υπενθυμίζει ότι αυριο μπορεί να μην υπάρχω.
Είμαι πολεμίστρια και έχω για σπαθί μου την γνώση ότι μπορεί
αύριο να μην υπάρχω σ'αυτό το πεδίο ζωής.
Εύχομαι αυτή η γνώση να συνοδεύει και τις δικές σας ζωές.
Metafysika@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου