ΜΑΡΤΙΟΣ 2012

ΠΕΜΤΗ  15  -3  -12
ΣΥΜΠΑΝ   ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Ξεκινώ για να γράψω και κάτι με κρατάει. Εχω πέσει σε μια 
απάθεια φοβερή. Την προηγούμενη φορά ,κάπου είπα , να προχω
ράμε  με προσοχή για μην τρομάξουμε υπερβολικά την προσωπικότητα μας.
 Μάλλον εγώ δεν το έκανα και τώρα βρίσκομαι υπό κράτηση.
 Βάζω χίλια και, εμπόδια στον εαυτό μου. Το πρώτο
βέβαια είναι οτι δεν θέλω καθόλου να ασχοληθώ μ'αυτήν την
σελίδα. Διαβάζω τα mail που μου στέλνουν και δεν απαντώ, γιατί
δεν θέλω. Γιατί όλο αυτό? Γιατί η καημένη η προσωπικότητα
μου έχει τρομοκρατηθεί στην κυριολεξία και δεν είναι η πρώτη
φορά που μου συμβαίνει αυτό. Κάθε φορά που πάω να κάνω ένα
σοβαρό βήμα μπροστά, κάνω και ένα πίσω. Τι πάει να πει αυτό?
Τον τελευταίο καιρό , αρχικά με τον δάσκαλο μας, και μετά με
την ομάδα μας, κάνουμε μια πολύ όμορφη , αλλά και πολύ δυνα-
-τή άσκηση. Η άσκηση λέγεται ' ο εσωτερικός ήλιος'. Είναι μια
άσκηση, που πιθανόν να πούμε κάποια στιγμή, που σε φέρνει σε
επαφή, σιγά- σιγά με το εσωτερικό φως του Θεϊκού Σπινθήρα.
Έρχεσαι, δηλ. κατ'ευθείαν σε επαφή με το πνευματικό δένδρο
και αρχίζεις να αλλάζεις επίπεδο συνειδητότητας.  Εκεί ακριβώς
είναι που τρομάζει και η προσωπικότητα, η οποία αισθάνεται 
οτι θα χαθεί και θα διαλυθεί. Η τρομακτική αλήθεια είναι οτι
όντως αυτό θα συμβεί στο τέλος, όλα όσα ξέρουμε ως εαυτό μας
θα χαθούν και θα μεταμορφωθούν σε αυτό που πραγματικά
είμαστε.  Τι πραγματικά είμαστε όμως?  Κανείς μας δεν μπορεί
να το γνωρίζει, γιατί είναι κάτι το ασύλληπτο, μόνο υποθέσεις
μπορούμε να κάνουμε. Αυτό , λοιπόν, το άγνωστο που μας τρα-
-βάει και μας έλκει συνεχώς με μια δύναμη ακατανίκητη είναι
που τρομοκρατεί τόσο την προσωπικότητα, η οποία κάνει τα
πάντα για να καθυστερήσει το αναπόφευκτο. Όμως , όποιος έχει
μπει στην διαδικασία της μεταμόρφωσης δεν μπορεί να κάνει
πίσω. Άλλος αργά και άλλος πιο γρήγορα θα φθάσει κάποια
στιγμή στην πολυπόθητη ένωση με την πηγή του Θεϊκού Φωτός.
 Προσπαθώ να κρατηθώ εδώ και να συνεχίσω να γράφω.
Όμως δεν πρέπει να πηγαίνω πολύ κόντρα στον εαυτό μου  δεν
πρέπει να τεντώνω και πάρα πολύ το σχοινί.  Έχω κατεβάσει
από το internet πολλές ταινίες και σειρές. Θα καθίσω ήσυχα και
ωραία να τις δω χωρίς ενοχές και τιμωρίες. Μπόρα είναι και θα
περάσει και αμέσως μετά είμαι σίγουρη οτι θα κάνω το πολυπό-
-θητο βήμα μπροστά.
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι. Για καθ'ενα απο εμάς που προσ-
-παθούμε να κάνουμε το βήμα μπροστά , υπάρχουν δυνάμεις που
προσπαθούν να μας κρατήσουν πίσω, δυνάμεις που τρομοκρα-
-τούν , αυτήν την γήινη -υλική υπόσταση που έχουμε ενδυθεί.
Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι. Τα εμπόδια που θα παρουσιαστ-
-ούν μπροστά μας ,θα μας φανούν ορισμένες φορές ανυπέρβλητα
Δεν είναι όμως έτσι. Εμείς πρέπει να είμαστε εκεί σταθεροί,
κάνοντας έστω και μερικά βήματα πίσω. 
Εδώ σας αφήνω, για την ώρα, πάντα με το φωτεινό σπαθί στο
χέρι, ( έστω και αν μόνο το κρατάω), με την ευχή να είμαστε
όλοι καλά, και κάνουμε όλοι μαζί ένα βήμα μπροστά. 

ΜΑΡΤΙΟΣ 2012

ΔΕΥΤΕΡΑ   4  -  3  -12
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Ας μπούμε λοιπόν στην μαθητεία , από άλλον δρόμο, τον πιο 
εσωτερικό.
Από την αρχή που άρχισα αυτό το blog, έδωσα πολλά 
και δύσκολα, πάντα όμως σε ένα επίπεδο κατανοητό και βατό.
Εξήγησα πολλές φορές τις 3 Αρχές, και έδωσα ακόμη πιο πολλές
φορές τις ποιότητες τους και τις δράσεις τους. Τι μένει ,λοιπόν,
για παραπάνω θα ρωτήσει κάποιος.
Πάρα πολλά θα απαντήσω. Κάθε φορά θα ξεκινάμε απο ένα επί-
-πεδο ,και θα πηγαίνουμε όλο και πιο βαθιά εσωτερικά, ώσπου
να φθάσουμε στο πυρήνα της ύπαρξης, στον Θείο Σπινθήρα.
Το τωρινό μας επίπεδο εκκίνησης είναι οι Κόσμοι. 
Η διδασκαλία μας λέει ,οτι οι κόσμοι είναι τέσσερις
Τι είναι όμως οι Κόσμοι? 
Σε όλες τις θρησκείες και τις παραδόσεις υπάρχει η βασική 
διατύπωση οτι αρχικά και πριν ακόμη απο το bing-bang ,απο την
αρχική έκρηξη δηλ. υπήρξε μια κατάσταση ανεκδήλωτη
Τι εννοούμε με αυτό? Έχουμε το χάος, το άπειρο , μόνο που αυτό
δεν είναι ένα απλό χάος αλλά αυτό που περικλείει τα πάντα.
Είναι μια κατάσταση που δεν περιγράφεται, η οποία δεν έχει
επίγνωση του εαυτού της, και απλώς υπάρχει. Μέσα σε αυτήν τη
κατάσταση υπάρχουν τα πάντα σε ανεκδήλωτη μορφή.
Όταν αρχικά θέλησα να συλλάβω την πρωταρχική έννοια του
ανεκδήλωτου, μου ήρθε , λίγο δύσκολο. Μπήκα στην διαδικασία
της λογικής σκέψης . Από που προήλθε το ανεκδήλωτο, ποιος το
δημιούργησε, ποιος δημιούργησε τον δημιουργό αυτού  και πάει
λέγοντας. Δεν υπάρχει απάντηση για κανένα απο αυτά τα λογικά
ερωτήματα. Είναι ερωτήματα που τέθηκαν απο την αυγή ακόμη
της ανθρωπότητας και δυστυχώς δεν έχουν απάντηση.
Έχουμε λοιπόν μια κατάσταση όπου υπάρχει κάτι ,που περιέχει
τα πάντα, μόνο που αυτό το κάτι είναι αδρανές, σε μια κατάστα-
-ση μη ύπαρξης. Αυτό το αρχικό κάτι ξέρει απλώς οτι υπάρχει
και τίποτα άλλο. Μιά διαστημική σούπα που περιέχει εν δυνάμει
τα πάντα.
Και τότε γίνεται ενα κλίκ. Κανείς δεν ξέρει πως και γιατί έγινε
αυτό το κλίκ, και το πότε. Όπως και κανείς δεν ξέρει με πιο τρό-
-πο κατόρθωσε να αναδευτεί αυτή η διαστημική σούπα απο μόνη
της. Για μένα ολη η Δημιουργία είναι μια απέραντη και μοναδι-
-κή νοημοσύνη. Ούτε κατά διάνοια δεν μπορώ να φαντασθώ το
πως λειτουργεί , όμως μου αρέσει να την ονειρεύομαι μέσα στην
απεραντοσύνη της, απλωμένη παντού, να αφήνει τις Θεϊκές της
Ενέργειες να εισχωρούν σε όλο το σύμπαν.
Γίνεται λοιπόν, ένα κλίκ, και αλλάζει κάτι. Κάτι κινήθηκε προς
τα έξω. Αυτό το κάτι εξακολουθεί και είναι μέρος του ανεκδήλω-
-του, όμως είναι και έξω από αυτό. Γιά πρώτη φορά υπάρχει
κάτι εκδηλωμένο.(εκδηλωμένο ευνοούμε αυτό που έχει επίγνωση
της ύπαρξης του)
Έτσι λοιπόν απο αυτήν την πρωταρχική εκδήλωση έχουμε την
εκδήλωση όλης της Δημιουργίας.
Απο την στιγμή που έγινε το πρώτο κλίκ και η διαστημική σού-
-πα αναδεύτηκε τίποτα δεν ήταν δυνατόν να την σταματήσει.
Δέν ξέρουμε αν η όλη δημιουργία ήταν μέσα στις σκέψεις της
Θείας Ουσίας, ή οτι ακολούθησε ήταν τυχαίο.
Από την στιγμή που δόθηκε η πρώτη ώθηση τα πράγματα πήραν από μόνα τους το δρόμο της εξέλιξης.
Για να φθάσουμε στον υλικό κόσμο ,στο οποίο βρισκόμαστε και
λειτουργούμε, έχουν μεσολαβήσει πολλά στάδια , απανωτών
εκδηλώσεων. Αυτές οι εκδηλώσεις είναι και οι διάφοροι Κόσμοι.
Αυτοί οι κόσμοι περιλαμβάνουν τα πάντα, από την πιο υψηλή
και άρα πνευματική συχνότητα ,που χαρακτηρίζει την Θεϊκή
Συνείδηση, μέχρι την πιο χαμηλή που είναι ο υλικός κόσμος στο
οποίο βρισκόμαστε.
Έτσι λοιπόν θεωρούμε οτι έχουμε=
1) Πρώτος Κόσμος   =    Θεϊκός Κόσμος , 
                                        Πνευματικός  Κόσμος
                                       Πνευματικό Δένδρο.
2) Δεύτερος Κόσμος  = Κόσμος της Δημιουργίας,
                                       Πεδίο των Αρχετύπων
                                       Δένδρο της Δημιουργίας.
3)Τρίτος  Κόσμος     = Κόσμος της Μορφής
                                      Νοητικό ή Αστρικό Πεδίο
                                       Δένδρο της Μορφής.
4)Τέταρτος Κόσμος= Κόσμος της  Δράσης
                                      Υλικό Πεδίο
                                      Δένδρο  της Δράσης.   
 Εμείς σαν υπάρξεις βρισκόμαστε  σε   ένα απο τα τελευταία
στάδια της εκδηλωμένης ύπαρξης.  Ας μη ξεχνάμε οτι το υλικό
πεδίο δεν περιλαμβάνει μόνο το γήινο πεδίο ,αλλά και πολλά άλλα. Ο Υλικός Κόσμος , ο Κόσμος της Δράσης , μπορεί να μην
περιλαμβάνει μόνο την ύλη που συναντάμε εδώ στην γη , αλλά 
και αυτήν που βρίσκεται σε άλλους πλανήτες ή γαλαξίες και δεν
γνωρίζουμε κάν την μορφή της.
Είναι βασικό να κατανοήσουμε την αρχική κατάσταση της
Θείας Ουσίας και το πως έφθασε σε αυτό το σημείο εκδήλωσης.
Η διδασκαλία μας λέει οτι η όλη Δημιουργία δεν παρά ένα
όνειρο. Μια σειρά από όνειρα το ένα μέσα στο άλλο. 
Ετσι έχουμε ,λοιπόν, στην αρχή μια Θεϊκή Συνείδηση, η οποία
είναι παρούσα με τις Θείες της ιδιότητες, πανταχού παρούσα και
τα πάντα πληρούσα, αυθύπαρκτη, η οποία στην συνέχεια προβά-
-λλει ένα όνειρο και έτσι περνάμε σ'ενα κόσμο Δημιουργίας, όπου δημιουργούνται το Θείο Σχέδιο, οι Νόμοι , βάσει των οποίων θα εξελιχθεί το Θείο Σχέδιο  και τελικά τα πρότυπα και
τα αρχέτυπα.
Απο τα αρχέτυπα λοιπόν προβάλει ένα νέο όνειρο , και έτσι
περνάμε σ΄ενα καινούργιο κόσμο.
Αυτός ο κόσμος αποτελείται απο διάνοια , συναίσθημα και ζωτι-
-κή ενέργεια. Μέσα απο ολα αυτά δημιουργούνται οι σκεπτομο-
-ρφές .
Μέσα απο τις σκεπτομορφές προβάλει ακόμη ένα όνειρο και έτσι
περνάμε στο τελευταίο πεδίο  στο κόσμο της Δράσης ,που είναι
και ο κόσμος της ύλης.
Όλα λοιπόν είναι ένα όνειρο. Ο Θεός ονειρεύεται και οι κόσμοι
δημιουργούνται 
Θα μείνω σάυτά για απόψε ,γιατί είναι πολύ δύσκολα είδη.
Ας είμαστε ολοι καλά , πάντα με την ελπίδα στην καρδιά.