Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011

ΔΕΥΤΕΡΑ  31 -10 -11
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
Να που φθάσαμε στην 3η συμφωνία. Ολες αυτές τις μέρες που
δεν έγραψα ( έλειπα εκτός πόλης) ,προσπαθούσα με όλες μου τις
δυνάμεις ,πνευματικές και ψυχικές ,να μην πάρω τίποτα απο όσα
γινόντουσαν προσωπικά. Οσο ομως εγώ προσπαθούσα , θαρρείς
και κάτι έσπρωχνε τα γεγονότα σε ακραία σημεία, ώστε να ανα-
-γκαστώ να πάρω θέση προσωπική. Είδα πραγματικά ολον τον
μηχανισμό ,του πως λειτουργεί το σύστημα  της ανταλλαγής της
ενέργειας ,σε αυτό το πάρε-δωσε , οταν παίρνεις αυτά που σου
λένε ,ή ακους, προσωπικά. Οταν μπαίνεις στο παιχνίδι η ενέργεια
ειναι σαν μπαλάκι που πάει και έρχεται. Σου λένε κάτι , αντιδράς
ανταποδίδεις, σου το γυρνάνε πάλι πίσω ,σε ένα συνεχες πάνε-ελα
της ενέργειας που ξοδεύεται ετσι χωρίς λόγο και πάει χαμένη.
Κάνω συνειδητές προσπάθειες να μην παίρνω τίποτα προσωπικά
αυτήν την φορά ομως, μπόρεσα και κατανόησα τον μηχανισμό
που περιέγραψα πιο πάνω. Βλέποντας το πως λειτουργεί το ολο
ζήτημα μου ηταν πολυ πιο εύκολο να μην πάρω τίποτα προσω-
-πικά. Αφήνω τους γύρω μου να έχουν τις απόψεις τους και τις
πεποιθήσεις τους , δεν με αφορούν καθόλου. Εγώ ειμαι μέσα στη
Ροή και δεν με ακουμπά τίποτα απο οσα γίνονται εξω απο μένα.


3) ΜΗΝ  ΚΑΝΕΤΕ  ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ.
Περπατάω στον δρόμο , όμορφα και καλά. Ξαφνικά βλέπω 
μπροστά μου μια πολύ φίλη μου. Ετοιμάζομαι να την χαιρετήσω
εκείνη ομως, μου ρίχνει μια ματιά, και με προσπερνάει χωρίς να
σταματήσει καθόλου. Μένω κάγκελο, που λένε, και αρχίζω τις
υποθέσεις. Τι είχε αραγες μαζί μου και δεν μου μίλησε?
Η ματιά που μου έριξε ηταν πολύ άγρια, άρα κάτι είχε. Κάτι θα
της είπαν για μένα φαίνεται .( εχω λερωμένη την φωλιά μου ,ολο
και κάποιο κουτσομπολιό θα εχω κάνει) . Συνεχίζω σχεδόν ολη
την ημέρα μου να ασχολούμε με αυτό το θέμα ,έχοντας χαλάσει
την διάθεση μου, και ξοδεύω την ενέργεια μου προσπαθώντας
να καταλάβω τι μπορεί να ειχε η φίλη μου, και δεν μου μίλησε.
Εχω πάρει εντελώς προσωπικά το ζήτημα, και αφου καταλήγω
σε μια υπόθεση που με βολεύει , αρχίζω και ρίχνω το δηλητήριο
μου , εδώ και εκεί. - την γαϊδούρα, αλλά τέτοια ήταν πάντα, και 
με σένα δεν έκανε ετσι και αλλιώς......- και πάει λέγοντας.
Δημιουργώ πρόβλημα απο το τίποτα, ομως με καίει μέσα μου,
ειναι η αλήθεια μου,και εχω απόλυτα δίκαιο να την κατηγορώ
την γαϊδούρα., ακούς εκει...
Τι εχω κάνει στην πραγματικότητα? Έκανα υποθέσεις , πήρα το
ζήτημα προσωπικά ,και άρχισα να παράγω συναισθηματικό
δηλητήριο μέσω του κουτσομπολιού. Δεν έκανα το μόνο λογικό
πράγμα που θα όφειλα να κάνω. Δηλ. να πάρω τηλ. την φίλη μου
και να την ρωτήσω τι συμβαίνει .
Επειδή φοβόμαστε να ζητήσουμε εξηγήσεις ,κάνουμε υποθέσεις
και πιστεύουμε οτι αυτές ειναι σωστές. Το επόμενο βήμα μας
ειναι να υποστηρίξουμε αυτές τις υποθέσεις και να προσπαθή-
-σουμε να αποδείξουμε οτι ο άλλος εχει άδικο. Ομως οι υποθέ-
-σεις μας οδηγούν στο δρόμο του πόνου.
Δυστυχώς βλέπουμε μόνο οτι θέλουμε να δούμε και ακούμε μόνο
οτι θέλουμε να ακούσουμε.
Πλάθουμε διαρκώς  καταστάσεις με την φαντασία μας, που τις
πιστεύουμε και τις προβάλουμε σαν αληθινές. Αν δε αποδειχθεί
οτι τα πράγματα ειναι κάπως αλλιώς ,θιγόμαστε και θυμώνουμε
( Η φίλη μου, μου τηλ. την άλλη μέρα για να μου πει οτι εκεινο
το πρωι έτρεχε σαν τρελή και δεν έβλεπε μπροστά της ,γιατί ειχε
συμβεί κάτι στην μητέρα της, και πήγαινε στο νοσοκομείο. Και
πως αισθάνθηκα εγω γι'αυτό? Θύμωσα με τον εαυτό μου, αλλά
και με αυτήν ,που με έκανε να εχω ενοχές, και έγινα ακόμη πιο
χάλια ) 
Το να κάνουμε υποθέσεις ειναι το πιο συχνό μας λάθος στις
προσωπικές μας σχέσεις. Συχνά υποθέτουμε οτι  ο/η  αγαπημέ-
νος/ η  διαβάζει τη σκέψη μας και οτι δεν χρειάζεται να του/της
πούμε τι ακριβώς θέλουμε. Υποθέτουμε οτι το αγαπημένο μας
πρόσωπο θα πραγματοποιήσει την επιθυμία μας , επειδή ξέρει 
ποια ειναι αυτή. Αν δεν κάνει αυτό που υποθέτουμε πληγωνό-
-μαστε και κάνουμε ακόμη μια αυθαίρετη υπόθεση = αρα δεν με
αγαπάει , δεν με σκέφτεται.
Ξεκινάμε κάνοντας υποθέσεις, αυτό θα ειναι ετσι , αρα και αυτό
θα ειναι κάπως ετσι, και αν δεν ειναι εγω θα το αλλάξω, και όπα,
φθάσαμε σε ενα κομβικό σημείο.  Πιστεύω οτι μπορώ να αλλάξω
στους άλλους οτι δεν μου αρέσει και οτι δεν ειναι σύμφωνο με
τις υποθέσεις που έκανα. Γνωρίζω κάποιον και κάνω την υπόθε-
-ση οτι μου ταιριάζει ,χωρις να ερευνήσω το ζήτημα. Οταν κατα-
-λάβω οτι δεν μου ταιριάζει  θέλω να τον αλλάξω ,να τον φέρω
στα μέτρα μου, γιατί δεν μπορεί να εχω κάνει τόσο λάθος ΕΓΩ,
αυτός ειναι λάθος και πρέπει να αλλάξει, και ολα αυτά γιατί απο
την αρχή έκανα υποθέσεις ,αντί να κάνω ερωτήσεις.
Δηλ. κάνουμε διαφόρων ειδων υποθέσεις ,επειδή δεν έχουμε το
θάρρος να θέσουμε τις ερωτήσεις μας. Αυτές οι υποθέσεις γίνο-
-νται τόσο γρήγορα και τόσο ασυνείδητα που δεν το καταλαβαί-
-νουμε κάν και αυτό γιατί έχουμε συνάψει τις αντίστοιχες συμφ-
-ωνίες. Έχουμε συμφωνήσει οτι δεν ειναι ασφαλές να υποβάλλ-
-ουμε ερωτήσεις ,αν κάποιος μας αγαπά ,λέμε, θα πρέπει να
γνωρίζει τι θέλουμε 'η πως νιώθουμε. Επιπροσθέτως ,οταν
πιστεύουμε οτι έχουμε απόλυτο δίκαιο ,φθάνουμε μέχρι τα ακρα
για να υποστηρίξουμε την άποψη μας.
ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΛΑΘΟΣ= ΥΠΟΘΕΤ-
-ΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ  ΤΗΝ  ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ  ΤΡΟΠΟ
ΠΟΥ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ  ΕΜΕΙΣ.
Υποθέτουμε οτι οι άλλοι σκέφτονται οπως εμεις , αισθάνονται
οπως εμεις, κρίνουν οπως εμεις και κάνουν κατάχρηση της δυνα-
-μης τους ,οπως εμεις.
ΑΥΤΗ  ΕΙΝΑΙ  Η  ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ  ΥΠΟΘΕΣΗ  ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ  ΟΙ  ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Και γιάυτό το λόγο φοβόμαστε να είμαστε ο εαυτός μας μπροστά
σε άλλους. Επειδή πιστεύουμε οτι ολοι οι άλλοι θα μας κρίνουν
,και θα μας κατηγορήσουν ,οπως εμεις τον εαυτό μας. Πριν ,
λοιπον, προλάβει κάποιος να  μας  απορρίψει ,έχουμε εμεις οι ιδιοι απορρίψει τον εαυτό μας. Να πως δουλεύει το μυαλό μας.
Εκτός ομως τις υποθέσεις για τους άλλους ,κάνουμε και σοβαρές
υποθέσεις για τον εαυτό μας ,πράγμα που δημιουργεί μεγάλη
εσωτερική σύγκρουση. Π.χ . Κάνω την υπόθεση και λέω ¨νομίζω
οτι αυτό μπορώ να το καταφέρω". Ύστερα απο λίγο καταλαβαί-
-νω οτι τελικά δεν μπορώ να το καταφέρω.  Υπερεκτιμώ ή υπο-
-τιμώ τον εαυτό μου γιατί ποτέ δεν κάθισα να τον ρωτήσω τι
θέλει πραγματικά. Στην ουσία του λέω ψέματα, γιατί η αλήθεια
πονάει. Δεν θέλω να αλλάξω ,θέλω να αλλάξουν οι άλλοι.
Όμως οι άλλοι αλλάζουν επειδή το επιθυμούν οι ίδιοι και οχι
επειδή μπορώ να τους αλλάξω εγω και ετσι προτιμώ να λέω
ψέματα στον εαυτό μου και να κάνω υποθέσεις.
Οφείλω να ειμαι αληθινή και να μην παρουσιάζω πλαστή
εικόνα. Αυτοι που θα με αγαπήσουν ,θα με δεχθούν οπως είμαι,
αν θελήσουν να με αλλάξουν πάει να πει οτι δεν με αγαπούν ,
και οτι εχουν κάνει δικές τους υποθέσεις.
Για να πάψουμε να κάνουμε υποθέσεις θα πρέπει να υποβάλουμε
ερωτήσεις. Ας βεβαιωθούμε οτι δεν υπάρχουν εμπόδια στις
διόδους επικοινωνίας μας. Αν δεν καταλαβαίνουμε κάτι ,ρωτάμε
Ας έχουμε το θάρρος να θέτουμε ερωτήματα , ώσπου να ξεκαθα-
-ρίσει τελείως το τοπίο σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, αλλά
ακόμη και τότε να μην υποθέτουμε οτι τα ξέρουμε ολα. 
Ας έχουμε το κουράγιο να εκφράζουμε ανοιχτά τις επιθυμίες μας.
Οι άλλοι εχουν το δικαίωμα να μας λένε ,ναι 'η οχι ,οπως και 
εμεις έχουμε το δικαιωμα να ρωτάμε.
Οταν δεν καταλαβαίνουμε κάτι ,ειναι καλύτερα να ζητάμε εξηγ-
-ήσεις ,παρα να καταφεύγουμε σε υποθέσεις.
ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ  ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΕΓΩ  ΜΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ  ΠΟΥΜΕ  ,ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ?
Γιατί να ρωτήσω εγω? και να φανεί οτι εμένα με ενδιαφέρει ενω
ο άλλος κάνει τον αδιάφορο? γιατί εγω?
ΓΙΑΤΙ  ΕΓΩ  ΓΝΩΡΙΖΩ  ΤΙ  ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ  ΟΤΑΝ  ΚΑΝΩ
ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ  ΕΝΩ  ΟΙ  ΑΛΛΟΙ  ΟΧΙ.
ΓΙΑΤΙ  ΕΓΩ  ΠΡΟΣΠΑΘΩ  ΝΑ  ΕΙΜΑΙ  ΜΕΣΑ  ΣΤΗΝ  ΡΟΗ
ΤΗΣ  ΘΕΙΑΣ  ΟΥΣΙΑΣ
ΓΙΑΤΙ  ΕΓΩ  ΕΧΩ  ΤΟ ΦΩΣ  ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ  ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑ-
-ΘΩ  ΝΑ ΓΙΝΩ  ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΑΛΛΟΥΣ.
Με την αγνή  επικοινωνία ολες οι σχέσεις μας θα αλλάξουν.
Δεν θα χρειάζεται πλεον να κάνουμε υποθέσεις για το τι θέλει'η
σκέφτεται ο συνάνθρωπος μας. Οταν επικοινωνούμε αγνά ο λογο
μας γίνεται άμεμπτος.
Αυτή ειναι ,λοιπόν, η 3η συμφωνία=
ΜΗΝ  ΚΑΝΕΤΕ  ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ. Ακούγεται ισως εύκολο ,στην
πράξη ομως δεν ειναι και τόσο. Έχουμε αμέτρητες καθημερινές
συνήθειες ,που ουτε καν συνειδητοποιούμε . Οφείλουμε να
αντιληφθούμε αυτές τις συνήθειες και να κατανοήσουμε τη
σημασία της 3ης συμφωνίας.
Η κατανόηση μιας ιδέας δεν ειναι παρά ο σπόρος στο μυαλό μας.
Ας αφήσουμε , λοιπόν, τον σπόρο να φυτρώσει μέσα μας και 
ας αφήσουμε την πραγματική εικόνα του εαυτου μας να βγει
προς τα εξω. 
Ειμαστε μέσα στην Ροη και είμαστε αληθινοί.



Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011

ΤΡΙΤΗ   18 -10 -11
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Ο Άμεμπτος λόγος και η χρήση του δημιούργησε πολλά  ερωτη-
-ματικα. Ο όρος ' μαγεία' που χρησιμοποίησα ξένισε κάποιους
και δικαιολογημένα θα έλεγα. Εδω ειναι ακριβώς ενα ψεύτικο
πιστεύω που μας εχουν εμφυσήσει,το οποιο μας φοβίζει και μόνο
σαν ιδέα χωρις να εμβαθύνουμε σε αυτό. Ομως στην ζωη μας
ολα ειναι μια 'μαγεία'. Και τι ενοω με αυτό. Οτιδήποτε κάνουμε
για να προσεγγίσουμε το πνευματικό πεδίο ,με λόγια 'η με πρά-
-ξεις ειναι μια μαγική πράξη. Ας πάρουμε το πιο απλό, το άναμα
ενος κεριού. Εχουμε αναλογιστή ποτέ τι ακριβώς κάνουμε εκεινη
την στιγμή? Προσφέρουμε κάτι σε κάποιον ,λέμε κάτι, και
περιμένουμε ανταπόδοση. ( Εδω σας δίνω και ενα μικρό μαγικό
έργο, για το άναμα ενος κεριου= καθώς ανάβω το κερί το ονομα-
-τιζω, π.χ για σένα Μαρία, ΟΠΩΣ ΦΩΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΙΝΕΙ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΡΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΛΑΜΠΡΙΝΕΙ ΚΑΙ  ΝΑ ΦΩΤΙΣΤΕΙ
Η ΖΩΗ ΣΟΥ,Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ......,ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΊΓΕΤΑΙ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΡΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΚΑΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΙΩΣΟΥΝ
ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ.....Μια μικρή και
ωραία προσευχή, ωστε να κάνουμε με συνειδητό τρόπο ,οτι
κάνουμε.)  Για σκεφτείτε  όλες τις τελετουργίες της θρησκείας
μας, την βάπτιση ( εξαγνισμός με το νερό), την ιερή μετάληψη
( οπου με ιερα λόγια ο ιερεας μετατρέπει το απλο ψωμι και το
κρασί ,σε κάτι άλλο ,που εχει τις ιδιότητες του Θεου ), τον αγια-
σμό ( κάθαρση και εξαγνισμός με το νερό), και τόσα άλλα που
κάνουμε καθημερινά χωρις να γνωρίζουμε την πραγματική τους
σημασία. Απο εδω και τώρα ,οτι κάνουμε θα το κάνουμε συνει-
-δητά, γνώριζοντας ότι κάθε μας λέξη ,κάθε μας κίνηση, θέτει
σε δράση κάποιες δυνάμεις ,που ανάλογα με την πρόθεση μας,
θα μας στρέψουν προς το καλό ,ή το κακό.

Και ας έρθουμε τώρα στην δευτερη συμφωνία.
2) ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΕΤΕ  ΤΙΠΟΤΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ.
Οι επόμενες 3 συμφωνίες εχουν στην ουσία την ρίζα τους στην
πρώτη. Αν εφαρμόσουμε συνειδητά την πρώτη είμαστε είδη
αλλού.
Η δεύτερη , λοιπόν, μας λέει  ο,τι κι αν συμβαίνει γύρω μας, δεν
πρέπει να το πάρουμε προσωπικά. Π.χ. πάω σε ενα κατάστημα
και ο υπάλληλος δεν μου μιλάει ευγενικά ή με αγνοεί κι'ολας.
Εγω το παίρνω προσωπικά και αγανακτώ, θυμώνω, και νιώθω
οτι δεν αξίζω ,αφου ενας χαζοϋπάλληλος δεν με υπολόγισε. Αυτό
βέβαια , ειναι ενα πολυ μικρό παράδειγμα ,για το πως λειτουργεί
η υπόθεση ' παίρνω προσωπικά τα πάντα'.
Είπαμε οτι τα λόγια των άλλων τις περισσότερες φορές ειναι ενα
δηλητήριο. Απο την στιγμή που συμφωνώ με οτι ακούω με 
διαποτίζει το δηλητήριο και παγιδεύομαι μέσα σε αυτό που
ονομάζεται  'προσωπική σπουδαιότητα'. 
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ  ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΥΠΟΘΕΣΗ
ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ  ΓΥΡΩ ΑΠΟ  ΕΜΕΝΑ.
Αυτή η υπόθεση εχει να κάνει με την λανθασμένη πεποίθηση μας οτι είμαστε υπευθυνοι για τα πάντα ,οτι ολοι οι άλλοι οτι
κάνουν το κάνουν εξαιτίας μας. Ομως ο καθένας μας οτι κάνει το
κάνει για τους δικους του λόγους.
Ο κάθε άνθρωπος εχει λάβει ενα προγραμματισμό που προέρχε-
-ται απο τα δεδομένα που ειχε κατά την διάρκεια της εξημέρω-
-σης του. Οτι παραδοχές εχει ο καθένας μας ειναι δικές του και
μόνο δικές του, και κανενός αλουνού. Αν εγω πιστεύω οτι αν εχω
60 κιλά ειμαι πολύ χοντρή ,αυτό ειναι μια δική μου άποψη και
κανενός άλλου. Συναντώ λοιπόν την φίλη μου στο δρόμο και
της λέω ' έβαλες λίγα κιλάκια , κοίτα να τα χάσεις γιατί ειναι
πολύ επικίνδυνο για την υγεία σου'. Εγω λόγω των πιστευων μου
την είδα χοντρή και την δηλητηρίασα αμέσως ,με μια εντελώς
δική μου άποψη. Τι θ κάνει άραγες αυτή? Θα κοιταχτεί στον
καθρέπτη και θα πει  ' ειμαι μια κούκλα, οπως ειμαι' ή θα πει
'πω ,πω, εχει δίκαιο εχω γίνει σαν βουβάλι ' παίρνοντας προσω-
-πικά μια δική μου άποψη? 
Οταν υιοθετώ τις απόψεις των άλλων ,παίρνοντας προσωπικά
οτι μου λένε ,το μόνο που κάνω ειναι να παίρνω και το δηλητή-
-ριο τους . Εγω δηλητηρίασα άθελα μου την φίλη μου ,εκείνη
πήρε το δηλητήριο και θα μου το επιστρέψει στο δεκαπλάσιο.
Το εγώ της θίχτηκε πάρα πολύ εκείνη την ωρα. Μπορεί να μην
έδειξε τίποτα , ή να μην το κατάλαβε συνειδητά, ομως το μέσα
της μου το κρατάει και την κατάλληλη στιγμή θα μου το γυρίσει
πίσω. Μια αλυσίδα λοιπόν ,απο θιγμένα εγω φορτωμένα απο
αρνητικά συναισθήματα ,που προσβάλονται και αντιδρούν .
Τι κάνω οταν κάποιος μου λέει κάτι και εγω το παίρνω προσω-
-πικα? Το πρώτο που κάνω ειναι να υπερασπιστώ τις πεποιθή-
-σεις μου ,και αμέσως μετά να τις προβάλω ως τις μόνες αληθι-
-νές. Μεγαλοποιω ,και δημιουργώ ένταση ,επειδή νιωθω την
ανάγκη να έχω εγω δίκαιο και ολοι οι άλλοι άδικο.
Προβάλω τα δικά μου πιστευω ,τις δικές μου παραδοχές, οι
οποίες δεν εχουν και καμιά σχέση με τις παραδοχές των άλλων.
Μου λένε ,εισαι η καλύτερη, μου έχεις αλλάξει την ζωή, και το
εγω μου γιγαντώνεται, μου λένε , ισως θα μπορούσες και καλύ-
-τερα ,και το εγω μου καταρρακώνεται και ολες αυτές οι διακι-
-μάνσεις γιατί παίρνω προσωπικά οτι μου λένε και εξαρτώ την
διάθεση μου και τελικά την ζωή μου απο τους άλλους.
Ολα ειναι μια ταινία ,ενα έργο που το δημιουργούμε ο καθενας
μόνος του. Ο τρόπος που θα δούμε αυτό το έργο εχει σχέση με
τις συμφωνίες και τις ταυτίσεις που έχουμε κάνει. Το όλο έργο
ειναι εντελώς προσωπικό. Εμεις είμαστε ο σκηνοθέτης, ο παρα-
-γωγός, ο πρωταγωνιστης....εμεις και μόνο εμεις και κανένας
άλλος.
Ετσι λοιπόν, ο,τι κι αν κάνουν ,αισθάνονται ,σκέφτονται 'η λένε
οι άλλοι , ΔΕΝ ΤΟ  ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ.
Αν μου πουν πόσο καλή ειμαι ,δεν το λένε για μένα. Εγω ξέρω 
πόσο καλή ειμαι. Αν μου πουν πόσο κακιά ειμαι ,δεν το λένε για
μένα. Εγω ξέρω πόσο κακιά ειμαι. 
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά, ουτε καν και τον ίδιο μου τον
εαυτό. Οτι μου λέει ο νους μου δεν ειναι απαραίτητα και το 
σωστό. Ο νους μου αποτελείται απο παρα πολλά εγω ,τα οποία
αντιπαλεύουν μεταξύ τους για το ποιο θα επικρατήσει. Ακουω
λοιπόν ,πολυ συχνα διάφορες φωνες που λένε διάφορα, στάζοντ-
-ας το δηλητηριο τους. Εγω ειμαι και δεν ειμαι ολο αυτό.
Θα ειμαι ενα οταν κατορθώσω να ενώσω και να ενσωματώσω
ολα αυτά τα εγω, οταν τα αποδεχθώ και τα αγαπήσω ολα ,ενα
προς ενα. Οταν αγαπήσω δηλ. τον εαυτό μου και τον δω οπως
ακριβώς ειναι στην πραγματικότητα και οχι οπως τον βλέπουν
'η τον θέλουν οι άλλοι.
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,γιατί οταν το κάνω αναγκάζω
τον εαυτό μου να υποφέρει αναίτια. Οι άνθρωποι είμαστε δυστυ-
-χως εθισμένοι στον πόνο , σε διαφορετικά επιπεδα και σε διαφο-
-ρετικο βαθμό ο καθένας. Υποστηρίζουμε ,ομως ,ο ενας τον άλλο
,ώστε να διατηρηθεί αυτός ο εθισμός. Αν νιωθουμε την ανάγκη
να υποφέρουμε θα βρεθούν πολλοι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό
για εμας.Τα βάσανα ειναι κάτι που σου δίνει μια άλλη διάσταση,
έχεις ενα άλοθι για πολλά πράγματα, μπορείς άνετα να μισείς
ολους και ολα ,και πάνω απο ολα τον εαυτό σου. Ετσι μη συνει-
-δητα ( και οχι πάντα ) ,τραβάς ολα τα βάσανα και τους πόνους
του κόσμου, υποφέρεις, και μετα επειδή πρέπει να πονουν και να
υποφέρουν ολοι γύρω σου ,ρίχνεις τα δηλητηριασμένα βέλη σου
δεξιά και αριστερά. Και οι γύρω σου τα παίρνουν συνήθως
προσωπικά, οπότε και αυτοί με την σειρά τους ,τα ρίχνουν πιο
πέρα ,και να μια αλυσίδα απο πονεμένους, φοβισμένους ,ανθρω-
-πους.  Η αλήθεια ειναι οτι ολοι λέμε ψέματα στον εαυτό μας.
Το ψέμα μας ειναι ,οτι παραδεχόμαστε τον εαυτό μας ,οχι οπως
ειναι στα αλήθεια, αλλά οπως θα θέλαμε να ειναι. Αυτό δημιου-
-ργει ενα φοβερό κομφούζιο ,γιατί το ιδιο κάνουν και όλοι οι
άλλοι. Ολοι φοβόμαστε το τι θα δουν οι αλλοι σε μας, το πως θα 
μας κρίνουν ,οτι τελικά θα καταλάβουν οτι δεν είμαστε τέλειοι.
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,γιατί σχεδόν ολα οσα θα μου πουν βασίζονται στα προσωπικά ψέματα του καθενός.
Προσπαθώ να ειμαι ειλικρινής και αληθινή ακόμη και οταν
πονάει αυτό, και προσπαθώ να δω και να αποδεχθώ και τους
άλλους οπως πραγματικά ειναι.
Αποκτώντας την συνήθεια να μην παίρνω τίποτα προσωπικά
 αποφευγω , την οργή ,την ζήλεια , τον φθόνο, ακόμη και την
θλίψη. Κερδίζω την ελευθερία της ψυχής μου και αποκτώ 
ανοσία στα δηλητήρια.
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,και ειμαι υπεύθυνη μόνο για τον
εαυτό μου και για κανένα άλλο. 
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,και αγαπω τον εαυτό μου γιαυτό
που ειναι ,και σιγά-σιγά γίνεται ετσι όπως τον θέλω.
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά και αποδέχομαι τις κακίες, τα
ψέματα, ........των άλλων γιατί καταλαβαίνω οτι ο πόνος τους δεν
ειναι δικός μου πόνος ,( εγω εχω δικους μου )
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,γιατι καταλαβαίνω οτι οι συμφω-
-νιες /ταυτίσεις των άλλων δεν ειναι και δικές μου.
Δεν παίρνω τίποτα προσωπικά ,γιατί καταλαβαίνω οτι ο άλλος
φορτισμένος με το δηλητηριο που πήρε απο αλλού, θέλει να
αποφορτιστεί και να το δώσει σε εμένα. ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ  ΠΑΙΡΝΩ
Εχω γράψει αυτή την συμφωνία σε ενα χαρτί και την εχω
κολλήσει στο ψυγείο, ώστε να μην την ξεχνω ποτέ.
ΔΕΝ ΘΑ  ΠΑΙΡΝΩ  ΤΙΠΟΤΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ!!!!!!
Το ίδιο ευχομαι να κάνετε και εσεις.

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011

-ΔΕΥΤΕΡΑ  10 -10 -11
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Υπάρχουν πολλές ερωτήσεις για τις 4 Συμφωνίες.  Η πιο βασική
ομως ειναι η εξής= Και οι νέες συμφωνίες ταυτίσεις πάλι δεν
ειναι? και εμεις αφού θέλουμε να αποφύγουμε τις ταυτίσεις γιατί
να κάνουμε καινούργιες? 
Πολύ καλό το ερώτημα. Η απάντηση ειναι οτι ολες οι προηγού-
-μενες ταυτίσεις-συμφωνίες έγιναν κάτω απο έλεγχο, υπό πίεση
και χωρίς να τις έχουμε διαλέξει εμεις οι ίδιοι. Μας τις έχουν
επιβάλει άλλοι, οπότε δεν εκφράζουν την δική μας πραγματικό-
-τητα αλλά κάποιων άλλων.
Ας έρθουμε λοιπόν στις 4  Συμφωνίες
1 ) ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΑΜΕΜΠΤΟΙ  ΣΤΗ  ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΑΣ
Η πρώτη Συμφωνία ειναι και η πιο σημαντική απο όλες, αλλά και αυτή που προδίδεται πιο εύκολα.
Ειναι τόση η σπουδαιότητα της ,ώστε με αυτήν και μόνο θα 
είμαστε σε θέση να μεταφερθούμε σε άλλο επίπεδο ύπαρξης.
Ο Λόγος ειναι η ικανότητα μας για δημιουργία. Ο Λόγος ειναι
το χάρισμα που μας κληροδότησε η Θεια Ουσια- Συμπαν.
Ο λόγος ειναι το μέσο με το οποίο εκδηλώνουμε τα πάντα.
Ανεξάρτητα απο το ποιά γλώσσα μιλάμε, η προθεσή μας δηλώ-
-νεται μέσω του λόγου.  Ο λόγος δεν ειναι απλά ενας ήχος.
Ο ΛΟΓΟΣ  ΕΙΝΑΙ  ΜΙΑ  ΔΥΝΑΜΗ.
Ειναι η δύναμη μας να εκφραζόμαστε, να επικοινωνούμε,να
σκεφτόμαστε ,και αρα να δημιουργούμε τα γεγονότα της ζωη μας. Ο λόγος ειναι το πιο ισχυρό εργαλείο που διαθέτει ο ανθρω-
-πος- ενα εργαλείο με μαγικές ιδιότητες.  Ωστόσο όπως το σπαθί
με τις δύο κόψεις ,ετσι και ο λόγος εχει δύο όψεις . Η μια ειναι η
καλή του όψη- η άμεμπτη - που δημιουργεί μόνο αγάπη και
ομορφιά και η άλλη η κακή του οψη που δημιουργεί μια ζωντα-
-νη κόλαση.
ΟΛΗ Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ  ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ  ΣΤΟ
ΛΟΓΟ ΜΑΣ.  Η ΚΑΛΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ  ΑΓΝΗ ΜΑΓΕΙΑ
ΕΝΩ Η ΚΑΚΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ  ΜΑΥΡΗ  ΜΑΓΕΙΑ.
Ο λόγος ειναι τόσο ισχυρός ,ωστε μια και μόνο λέξη μπορεί να
αλλάξει μια ζωή 'η να καταστρέψει χιλιάδες ψυχές.
Ο ανθρώπινος νους μοιάζει με γόνιμο έδαφος ,στο οποίο φυτεύο-
-νται διαρκώς καινούργοι σπόροι /απόψεις / ιδέες /εντυπώσεις.
Οταν φυτεύουμε μια σκέψη  αυτή ανθίζει. Ο λόγος ειναι σπόρος
και το μυαλό μας ειναι τόσο καρποφόρο!!!
Ρίχνεις ενα καλό σπόρο και αυτός ανθίζει και γίνεται ενα υπέρο-
-χο λουλούδι.  Ρίχνεις ενα κακό σπόρο και αυτός γίνεται ενα
αγκάθι που σε αγκυλώνει συνεχώς. Ενας φόβος ή μια αμφιβολία
που έχει φυτευτεί στο μυαλό σου μπορεί να πυροδοτήσει μια
ατέρμονη σειρά δραματικών γεγονότων.
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΞΟΡΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΑ ΧΡΗΣΙ-
-ΜΟΠΟΙΟΥΝ ΑΣΥΛΛΟΓΙΣΤΑ ,ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΥΡΗ
ΜΑΓΕΙΑ  Ο  ΕΝΑΣ  ΣΤΟΝ  ΑΛΛΟΝ.
Κατά την διάρκεια της εξημέρωσης μας, οι γονεις /αδέλφια/
δάσκαλοι/.... εξέφραζαν τις απόψεις τους για εμάς ,δίχως μια 
δεύτερη σκέψη. Εμεις αποδεχόμασταν ολα αυτά ,απο φόβο μήπως και χάσουμε την αποδοχή /προσοχή που τόσο είχαμε
ανάγκη για να επιζήσουμε. Ποιός απο εμάς δεν άκουσε απο εναν
μεγαλό οτι΄' δεν το κάνεις αυτό καλά' ,'δεν γράφεις καλά' , ' δεν
κάνεις για τίποτα' , 'άμα συνεχίσεις ετσι δεν θα κατορθώσεις
τίποτα στην ζωη σου'.........και πόσα άλλα τέτοια που φυτεύτη-
-καν στο μυαλό μας και έγιναν αγκάθια και αγριάδες που δεν
ξεριζώνονται με τίποτα. Ο λόγος συλλαμβάνει την προσοχή μας,
εισβάλει στον νου μας και αλλάζει μια πεποίθηση μας προς το
καλύτερο ή το χειρότερο.
Ας δούμε ομως το όλο θέμα απο μια άλλη πλευρά.  Η λέξη
'άμεμπτος ' ειναι συνώνυμο της λέξης  'αναμάρτητος '.Ολες οι
θρησκείες μιλούν για την αμαρτία.  ΤΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ  ΣΤΗΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ,ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙ
ΚΑΠΟΙΟΣ? 
ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. ΟΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ,ΠΙΣΤΕΥΟΥ-
-ΜΕ Ή ΛΕΜΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΜΑΡΤΙΑ.
Εναντιωνόμαστε στον εαυτό μας οταν τον κρίνουμε ή τον κατη-
-γορούμε  για κάτι. Η αμαρτία αρχίζει με την απόρριψη του 
εαυτού μας.Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ
ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ.
Το να ειναι κάποιος άμεμπτος στη χρήση του λόγου του σημαίνει
να μην τον στρέφει ενάντια στον εαυτό του.
Η ενέργεια ειναι αλληλεξαρτώμενη. Οτι δίνεις παίρνεις . Δίνεις
δηλητήριο ,δηλητήριο θα πάρεις πίσω. Αν αγαπώ τον εαυτό μου
θα εκφράσω αυτή την αγαπή με λόγια καλά που θα μπουν στο
νου των άλλων και θα ανθίσουν. Το αντίθετο εδω ειναι ο φθόνος, η ζήλεια, το μίσος ,η οργή που εκφράζουμε με τον λόγο μας και
πόσα ακόμη ,ο καθένας μας τα ξέρει απο μόνος του, που δηλητη-
-ριάζουν οτι βρεθεί σε απόσταση αναπνοής απο εμας.
Η αλήθεια ειναι οτι λίγοι απο εμας εχουν πλήρη συνείδηση της
μαγικής δύναμης του λόγου. Εξασκούμε αυτήν την μαγεία χωρις
να γνωρίζουμε τι κάνουμε. Τα πιο αγαπημένα μας ατόμα το
έκαναν και πιθανόν τους επιτρέπουμε ακόμη να το κάνουν.
Όποτε ακούμε μια γνώμη και την πιστεύουμε -ακόμα και αν το
μέσα μας ,μας λέει οχι - κάνουμε μια παραδοχή κι αυτή γίνεται
μέρος των πεποιθήσεων μας. Πόσες φορές ,μικρά παιδιά ,δεν μας ειπαν διάφορα. π.χ δεν εισαι καλό παιδί αν μιλάς ή φωνάζεις
πολύ.Και εσυ τι κάνεις? Ενήλικας πλέον δεν μιλάς δεν διεκδικεις
γιατί αλλιώς θα πάψεις να εισαι το καλό παιδί. Αυτό βέβαια ειναι
ενα πολυ απλό παράδειγμα. Βάλτε κάτω τα πράγματα και δέστε
που κάνατε ,και γιατί τις διάφορες συμφωνίες σας. Δυστυχώς
αυτοί που μας αγαπούν πιο πολύ ,και που στην πραγματικότητα
θέλουν το καλό μας ,ειναι που εξασκούν πάνω μας μαύρη μαγεία
μόνο που δεν το ξέρουν. Γι αυτό και πρεπει να τους συγχωρούμε
εμείς ,που ξέρουμε πλέον. ( Ειμαι το πρωί με την μητέρα μου,
ντυμένη ,στολισμένη, νιωθω πολύ ομορφα. Μου ρίχνει μια ματιά
και μου λέει  ,'εισαι λίγο χλωμή, βρε μωρό μου ,γιατί δεν βάφτι-
-κες καθόλου'. Αλλάζει αμέσως η διάθεση μου. Λέω 'μα εχω
βαφτεί' και απο μέσα μου σκέφτομαι ' αφου δεν φαίνεται αρα
ειμαι πολυ χάλια'. Πάυω να νιωθω όμορφα, φυτευτικε ο σπορος
της αμφιβολίας, 'λες?' Και ολο αυτό με μια φράση που το πιο
πιθανό ειναι οτι εκφράστηκε απο ενδιαφέρον, ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ.) 
Σκεφτείτε πόσες φορές την ημέρα κάνουμε μάγια ο ενας στον
άλλον με τον λόγο μας. Πόσα λέμε απλως για να τα λέμε, και ενω
αρχίζουμε απλά καταλήγουμε στην χειρότερη μορφή της μαυρης μαγειας το κουτσομπολιό. Η κακολογία -κουτσομπολιό
ειναι καθαρό δηλητήριο, το χειρότερο απο όλα. Το χρησιμοποι-
-ουμε για να νιώσουμε κοντά ο ενας στον άλλον,επειδή αισθανό-
-μαστε καλύτερα βλέποντας οτι υπάρχουν και άλλοι που υποφέ-
-ρουν οσο και εμεις. Εκεινοι που βασανίζονται στην κόλαση δεν
θέλουν να ειναι μόνοι. Ο φόβος και ο πόνος αποτελούν τα βασικά
συστατικά της ψευδαίσθησης- ονειρο του πλανήτη Γη και ειναι
τα μέσα με τα οποια μας κρατούν δέσμιους.
Το ανθρώπινο μυαλό ειναι ενας ηλεκτρονικός υπολογιστής και το κουτσομπολιό ειναι ενας ιος ,που εγκαθίσταται στο πρόγρα-
-μμα μας,συνήθως χωρις καν να το γνωρίζουμε. Απο την εισβολή του ιου και μετα το πρόγραμμα μας πάυει να λειτουργεί
αποτελεσματικά ,μας στέλνει αναρίθμητα αντικρουόμενα
μηνύματα. Π.χ .Εχετε κλείσει ενα ραντεβού με ενα γιατρό. Στο
δρόμο , πηγαίνοντας, συναντάτε ενα φίλο και του λέτε για τον
γιατρό. Αυτός σας λέει, 'ξέρεις δεν εχω ακούσει και τα καλύτερα
λόγια γι αυτόν' .Εσεις μαζεύεστε , νιώθετε αμέσως άσχημα,πω!πω! δεν έκανα καλή εκλογή ,πω!πω!' αρα δεν ειμαι σωστος αφου
ουτε ενα καλό γιατρό δεν μπορω να διαλέξω.'Πάτε στον γιατρό
τον οποιον κοιτάτε με μισό μάτι, και δεν κάνετε τίποτα απο αυτά
που σας ειπε. Μετα απο λίγες μέρες ενας φίλος με το ιδιο προβλ-
-ημα με εσας ,σας ζητά το ονομα του. Και εσεις ,με πάθος, του
λέτε ενα κατεβατό για τον καημένο τον γιατρό. Ο ιος που έβαλε
ο πρωτος φίλος ,πιθανόν μια λανθασμένη πληροφορία, μόλυνε
τα πάντα, και άρχισε να μεταδίδεται απο το ενα πρόγραμμα στο
άλλο. Κάθε φορά που ακούμε ενα κουτσομπολιό ,εκείνος που μας
το λεει τοποθετεί στον εγκέφαλο μας ενα ιο και σαν αποτέλεσμα
εχει να χάνουμε λίγο-λίγο την πνευματική μας διαύγεια. Χωρις
να το καταλαβαίνουμε συσσωρεύουμε δηλητήριο το οποιο μας
δημιουργεί μια συνεχή σύγχυση. Στην προσπάθεια μας να ανακ-
-ουφιστουμε απο το δηλητήριο ,μεταφέρουμε με την σειρά μας
μερικούς απο τους ιους- κουτσομπολιά σε κάποιους άλλους.
Ας φανταστούμε αυτή την διεργασία σαν μια ατελείωτη αλυσίδα
που ενωνει ολους τους ανθρώπους πάνω στη γη. Το αποτέλεσμα
ειναι ενας κόσμος που εχει πρόσβαση σε πληροφορίες απο 
υπολογιστές δηλητηριασμένους και ακρως μεταδοτικούς ιους.
Το χειρότερο ,βέβαια , απο ολα ειναι οταν εν γνώση μας και με
διάθεση εκδίκησης μεταφέρουμε τα κουτσομπολιά. Και ακόμη
πιο χειρότερο οταν δικαιολογούμε τον εαυτό μας,λέγοντας οτι το
άξιζε αυτό, ο τάδε...και γι αυτό το έκανα.
Δεν ειναι ,βέβαια, μόνο οι άλλοι που μας κουτσομπολεύουν.
Πρώτα απο ολα ,το κάνουμε οι ιδιοι στον εαυτό μας. Πόσες φορές δεν λέμε στον εαυτό μας ,'πόσο εχω παχύνει', 'γερνάω'
'χάνω τα μαλλιά μου', ' πως ειμαι ετσι' , 'ειμαι πολυ βλάκας'
'ειμαι πολύ χαζή'.......Καταλαβαίνετε τώρα πως χρησιμοποιούμε
το λόγο μας ενάντια στον εαυτό μας? 
Ας σκεφτούμε πόσες φορές έχουμε κακολογήσει τους ανθρώπους
που αγαπάμε πιο πολύ ,μόνο και μόνο για να κερδίσουμε την
συμπαράσταση τρίτων στην άποψη μας. Πόσες φορές δεν έχουμε τραβήξει την προσοχή άλλων ατόμων για να σπείρουμε
δηλητήριο για τον/την αγαπημενη μας, μόνο και μόνο για να 
επιβάλουμε την γνώμη μας. Αυτή η γνώμη ομως ,δεν ειναι
απαραίτητα και η αλήθεια.  Η γνώμη προέρχεται απο τα πιστευω μας και απο το προσωπικό μας ονειρο. Απλώς παράγου-
-με ολο αυτό το δηλητηριο και το μεταδίδουμε στους άλλους 
μόνο και μόνο για να ενισχύσουμε την δική μας άποψη.
ΑΝ ΥΙΟΘΕΤΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΜΕΜΠΤΟΙ  ΣΤΗ  ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ  ΛΟΓΟΥ ΜΑΣ
Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ ΣΙΓΑ -ΣΙΓΑ ΘΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΘΕΙ ΑΠΟ  ΤΟ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ  ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ.
Ο ΑΜΕΜΠΤΟΣ  ΛΟΓΟΣ  ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ  ΕΠΙΣΗΣ  ΚΑΙ
ΑΝΟΣΙΑ  ΣΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ  ΣΧΟΛΙΑ  ΤΩΝ  ΑΛΛΩΝ.
Μια αρνητική ιδέα την δεχόμαστε μόνο οταν υπάρχει γόνιμο
έδαφος γι αυτήν στο νου μας. Με την καλή χρήση του λόγου
ο νου μας θα πάψει να ειναι πρόσφορο έδαφος για μαυρα μαγικά
λόγια.
ΑΥΤΗ  ΤΗΝ  ΣΤΙΓΜΗ  ΑΣ ΦΥΤΕΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΤΗΣ
ΠΡΩΤΗΣ  ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ  ΣΤΟΝ  ΝΟΥ  ΜΑΣ.
ΘΑ ΕΙΜΑΙ  ΑΜΕΜΠΤΟΣ  ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ  ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΜΟΥ
ΑΣ ΠΟΤΙΣΟΥΜΕ  ΑΥΤΟΝ  ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΚΑΙ  ΚΑΘΩΣ  ΘΑ
ΜΕΓΑΩΝΕΙ  ΜΕΣΑ  ΜΑΣ ,ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ
ΣΠΟΡΟΙ  ΑΓΑΠΗΣ  ΘΑ  ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ  ΕΚΕΙΝΟΥΣ
ΤΟΥ  ΦΟΒΟΥ. 
Ας αρχίσουμε απο τον εαυτό μας λεγοντας του πόσο υπεροχος
ειναι και πόσο τον αγαπάμε. Ας φυτεψουμε μέσα μας την
αγάπη και την αποδοχή ,και ας ξεριζώσουμε μια και καλή τον
φοβο και το ψεμα.
Ας κάνουμε λευκή μαγεία πρώτα απο ολα στον εαυτό μας.
Ας ειμαστε άμεμπτοι  στην  χρήση του  λόγου  μας.













Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011

ΤΡΙΤΗ  4-10-11
ΣΥΜΠΑΝ  ΚΑΙ  ΠΑΛΙ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Είμαστε μέσα στην Ροή και προσπαθούμε. Γινόμαστε ένα με την
Θεία Ουσια και αφηνόμαστε στο Σύμπαν.Αφήνουμε καθε μόριο
της ύπαρξης μας να το διαπεράσει το Φως που διαχέεται από την
Πηγή. Είμαστε  το  Φως.
Όλοι μας προσπαθούμε να καταλάβουμε ,το πως? ,το γιατί?,
γι'αυτό ισως πολλοί με ρώτησαν για το βιβλίο που ανέφερα την
προηγούμενη φορά. Ενοώ τις 4 Συμφωνίες του Don miguel Ruiz
Είναι μια Διδασκαλία των αρχαίων Τολτεκων στην οποία αξίζει
να εμβαθύνουμε γιατί μας δίνει πολύ σοβαρά εργαλεία για να
προχωρήσουμε.
Καταρχάς η διδασκαλία αυτή ξεκαθαρίζει ,απο την αρχή, οτι
αυτό που ζούμε είναι στην πραγματικότητα μια ψευδαίσθηση.
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο σκεπασμένοι απο ενα πέπλο που δεν
μας αφήνει να δούμε ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα.
Είμαστε ο καθρέπτης ο ενας του άλλου και ανάμεσα στους 
καθρέπτες παρεμβάλλεται το πέπλο της ομίχλης που κρύβει την
αλήθεια.Πως όμως φθάσαμε σε αυτό το σημείο?
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο, μια ψευδαίσθηση, και απο την στιγμή
που γεννιόμαστε , όλοι και τα πάντα μας εκπαιδεύουν πως να
κρατηθούμε μέσα σε αυτό το όνειρο.Αν κάποια στιγμή ολη η
ανθρωπότητα μαζί έπαυε να πιστεύει αυτό το όνειρο ,η πραγμα-
-τικοτητα που ζούμε θα κατάρρεε αμέσως.
Απο την αρχή μαθαίνουμε να τραβάμε την προσοχή = Κοίτα με! 
Κοίτα τι κάνω! , Είμαι εδω!, σαν παιδιά ,σαν ενήλικες , γιατί ετσι
μαζεύουμε ενέργεια ώστε να κρατηθούμε μέσα στο όνειρο.
Ποτέ δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να διαλέξουμε σε τι να πιστέψουμε και σε τι οχι. Ποτέ δεν επιλέξαμε κάποια απο τις
συμβάσεις με τις οποίες ζούμε, θρησκεία, γλώσσα, χώρα......
ούτε καν το όνομα μας δεν επιλέξαμε οι ίδιοι. Ως παιδιά δεν 
μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα αλλο απο το να συμφωνήσουμε
με τα δεδομένα που μας μεταβίβαζε το όνειρο του πλανήτη μέσω
των άλλων ανθρώπων. Ως παιδιά πιστεύουμε οτι μας λενε οι
μεγάλοι. Για να γίνουμε αποδεκτοί απο τους μεγάλους και να
βρούμε την θέση μας μέσα στο ονειρο πιστεύουμε σχεδόν άνευ
όρων οτι μας πούνε οτι είναι η πραγματικότητα.Ετσι ηθελημένα
παραδινόμαστε στα πιστεύω της ανθρωπότητας ,βουτάμε μεσα
στο όνειρο και ξεχνάμε τις νεράιδες , τους αγγέλους, ......
Όταν κάποιοι απο εμας πηγαίναμε ενάντια στους κανόνες, μας
περίμενε η τιμωρία, ενω οταν σεβόμασταν τους κανόνες μας
περίμενε η ανταμοιβή. Και η ανταμοιβή μας ηταν , βέβαια, η
προσοχή που μας έδειχναν οι γονείς ,αδέλφια, δάσκαλοι......
Είναι ευχάριστο πράγμα η ' προσοχή ' γιατί σε γεμίζει ενέργεια.
Έτσι μάθαμε απο πολύ νωρίς να  αιχμαλωτίζουμε την προσοχή
των άλλων , έχοντας πάντα τον φόβο οτι δεν θα το κατορθω-
σουμε. Με τον φόβο της τιμωρίας και της μη ανταμοιβής γινο-
-μαστε κάτι που δεν είμαστε στην πραγματικότητα.
Παριστάνουμε οτι είμαστε κάτι που δεν είμαστε ,με το φοβο της
απόρριψης. Αυτός ο φόβος μας λέει οτι δεν είμαστε άξιοι και
εμεις σταδιακά ,για να μας φύγει ο φόβος οτι δεν μας αγαπούν
και δεν μας αποδέχονται, γινόμαστε ενα αντίγραφο των πιστεύω
της μαμάς, του μπαμπά, της κοινωνίας, της θρησκείας,..... 
Αυτήν την διαδικασία οι Τολτέκοι την ονομάζουν ' εξημέρωση
της ανθρωπότητας' .
Σε αυτήν την διαδικασία , ενω είμαστε ακόμη παιδιά, όλοι μας
λένε τι να κάνουμε, 'οχι', 'μη', 'δεν ξέρεις εσυ' , 'είσαι πολυ μικρή ακόμη'........  Θέλουμε να είμαστε ο εαυτός μας ,αλλά δυστυχώς είμαστε πολύ μικροί και οι μεγάλοι είναι πολύ μεγάλοι
και πολύ πιο δυνατοί.
Η εξημέρωση ειναι τόσο ισχυρή ,ωστε φθάνει μια στιγμή στην
ζωη μας  που δεν χρειαζόμαστε πια κανένα για να μας εξημερώ-
-σει. Είμαστε πλέον τόσο καλά εκπαιδευμένοι, σε όλες τις
συμφωνίες και τις συμβάσεις του πλανήτη ,που δαμάζουμε οι
ίδιοι τον εαυτό μας. Είμαστε ,δηλ. ενα ζώο που αυτοεξημερώνε-
-ται. Τιμωρούμε τον εαυτό μας οταν δεν ακολουθούμε τους κανό-
-νες. Το σύνολο των πεποιθήσεων που έχουμε επιβάλει στον
εαυτό μας είναι σαν μια ' Νομοθεσία ' που ελέγχει το νου μας.
Οτι περιλαμβάνει αυτή η 'Νομοθεσία ' είναι 'Νομος' για εμάς.
Βασίζουμε όλες μας τις κρίσεις στη Νομοθεσία μας , έστω και αν
αυτές οι κρίσεις έρχονται σε αντίφαση με τη βαθύτερη φύση μας
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΣΑ  ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΡΙΝΕΙ
ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. 
ΕΙΝΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ  ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ  ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ  ΝΑ
ΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ , ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ-
-ΤΑ ΜΑΣ. 
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΖΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ  ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ  ΚΡΙΤΗ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΜΑΣ ,Ο ΚΡΙΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ
ΣΥΜΑΖΕΥΕΙ !!! 'ΕΠ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ,ΕΙΣΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΕΝΟΧΗ,  ΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ,
ΜΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ,ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ,ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΩ.
ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ,ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ. ( τόσο καλά).
Πιστεύουμε οτι τα πάντα στην Νομοθεσία μας είναι αληθινά
γιατί μόνο ετσι αισθανόμαστε ασφαλείς και μέρος του 'ονείρου'
Ακόμη και αν μεγάλοι πλέον, συνειδητοποιήσουμε ,οτι μεγάλο μέρος απο τα πιστεύω μας ειναι αναληθή και πάλι δεν παύουμε
να νιώθουμε την ενοχή , το φταίξιμο και την ντροπή οταν παρα-
-βιαζουμε αυτούς τους προσωπικούς μας νόμους.
Ο κριτής μας βρίσκεται πάντα εκει παρόν και μας καταδικάζει
συνεχώς . Όμως ποιος μας λέει οτι όλο το σύστημα των πιστευων
μας ,δηλ. η Νομοθεσία μας δεν είναι λανθασμένο?
Ποιος έβγαλε τους διάφορους νόμους που μας υποχρέωσαν να
πιστέψουμε? Το όνειρο του πλανήτη βασίζεται στο φόβο, στην
βια, στον τρόμο, στον πόλεμο ,στην αδικία.....
Οι διάφορες θρησκειες μας παρουσιάζουν τις τιμωρίες που
παθαίνουμε όταν δεν ακολουθούμε τους κανόνες, και η πιο συχνή
είναι η φωτιά της κόλασης. Η φωτιά ομως παράγεται απο
αισθήματα που προέρχονται απο το φόβο. Όποτε μας πλημμυρί-
-ζει ο θυμός ,η ζήλια ,ο φθόνος 'η το μίσος, νιώθουμε μια φλόγα
να σιγοκαίει μέσα μας, και σίγουρα αυτή είναι η 'κόλαση'.
Ο άνθρωπος έψαχνε ανέκαθεν την αλήθεια, την δικαιοσύνη ,και
την ομορφιά. Ψάχνουμε ασταμάτητα , ενώ τα πάντα βρίσκονται 
ήδη μέσα μας. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΡΥΜΜΕ-
-ΝΗ . ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. ΜΑΣ   ΕΜΠΟΔΙ-
-ΖΟΥΝ  ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ  ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ   ( ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ) ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΘΗΚΕΥ-
-ΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΕΎΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ.
Έχουμε την ανάγκη να είμαστε εμεις οι σωστοί και όλοι οι άλλοι
λάθος. Ζούμε μέσα σε μια ομίχλη ,μια ψευδαίσθηση,και αυτό δεν
είναι τίποτα άλλο παρα η εντύπωση που έχει το 'εγώ' μας για το
'είναι μας'. Πλάθουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας, σύμφωνα
με τα πιστεύω μας ,η οποία εικόνα θέλουμε να είναι τέλεια,
γιατί αλλιώς δεν θα είμαστε αποδεκτοί ,σύμφωνα με τον Κριτή
μας. Δημιουργούμε την εικόνα, του πως ,θα έπρεπε να είμαστε
σύμφωνα με τον Κριτή μας. Ποτέ όμως δεν θα καταφέρουμε
να γίνουμε οι τέλειοι που απαιτεί ο εσωτερικός κριτής.
Κατ'αυτόν θα είμαστε πάντα ατελείς. Ως ατελείς λοιπόν ,
απορρίπτουμε τον εαυτό μας. Το πόσο απορρίπτουμε τον εαυτό
μας , εξαρτάται απο την 'εξημέρωση' που μας επέβαλαν οι
μεγάλοι οταν είμασταν μικροί, και τις συμφωνίες που επιβάλαμε
στον εαυτό  μας. Τελικά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον
εαυτό μας που δεν είναι τέλειος, επειδή δεν είναι αυτό που θα 
θέλαμε να είναι 'η μάλλον αυτό που πιστεύουμε οτι θα έπρεπε να
είναι.  Τρέμουμε στην ιδέα ότι κάποιος θα καταλάβει ότι δεν
είμαστε αυτό που δείχνουμε.
Νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί και αγαπητοί απο
τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε και να αγαπήσουμε
τον εαυτό μας. Το πρότυπο της τελειότητας που έχουμε δημιου-
ργήσει ειναι ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουμε τον εαυτό μας,
ο λόγος για τον οποίο δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας ,αλλά 
ουτε και τους άλλους όπως πραγματικά είναι. 
 ( Καταλαβαίνουμε εδώ , ότι σε αυτή την Διδασκαλία ,οι διάφορες συμβάσεις και συμφωνίες δεν είναι τίποτα άλλο από 
τις ταυτίσεις της δικιάς μας Διδασκαλίας.)
Έχουμε κάνει ,λοιπόν, πολλές ταυτίσεις -συμφωνίες  ,με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Ο καθένας μας έχει γεννηθεί με ένα συγκεκριμένο ποσοστό
προσωπικής δύναμης -ενέργειας ,το οποιο ανανεώνεται κάθε μέρα . Δυστυχώς σπαταλάμε κάθε μέρα αυτήν την ενέργεια
προσπαθώντας  ,κατ'αρχας να δημιουργήσουμε  όλες αυτές τις
ταυτίσεις- συμφωνίες, και κατά δεύτερον για να μείνουμε πιστοί
σε αυτές.
ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,
ΚΑΙ  ΟΤΙ  ΑΥΤΕΣ  ΜΑΣ  ΕΓΚΛΩΒΊΖΟΥΝ ΣΤΟ 
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΟΝΕΙΡΟ- ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.
ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΟΙ  ΓΙ'ΑΥΤΗΝ  ΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΤΕΣΣΕΡΙΣ  ΠΟΛΥ  ΙΣΧΥΡΕΣ 
ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ  ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ  ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ  ΝΑ 
ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΣΕΣ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ  ΦΟΒΟ  ΚΑΙ  ΜΑΣ  ΣΤΕΡΟΥΝ  ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΜΑΣ. 
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΙΡΩ ΜΙΑ ΤΑΥΤΙΣΗ-ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΟΛΗ Η  ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ  ΕΙΧΑ  ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ
ΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ  ΚΑΙ  ΝΑ  ΤΗΝ  ΚΡΑΤΗΣΩ
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ  ΣΕ  ΕΜΕΝΑ.
Οι  4 Συμφωνίες είναι =
1) Να ειστε Άμεμπτοι στη Χρήση του Λόγου σας.
2) Μην Παίρνετε Τίποτα Προσωπικά.
3) Μην Κάνετε Υποθέσεις.
4) Να Δίνεται Πάντα τον Καλύτερο Εαυτό σας.
Τις 4 καινούργιες συμφωνίες θα τις αναλύσουμε  την επόμενη
φορά ,και έως τότε ας είμαστε όλοι καλά προσπαθώντας να
μην κάνουμε και άλλες ταυτίσεις- συμφωνίες.