ΔΕΥΤΕΡΑ 18-4-11
ΣΥΜΠΑΝ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
ΠΟΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ? Ποιος λοιπόν ειναι αυτός που ρωτάει ? Ποιος ειναι αυτός που θέλει?
Ποιος ή μάλλον τι ειναι αυτό που τα κάνει ολα αυτά ? Ποιο κομμάτι του εαυτού μου ,θέλει ,ρωτάει βιώνει, φοβάται, ελέγχει?
Ας δούμε ποιος νομίζω οτι ειμαι.
Απο πάντα, σε ολες τις θρησκείες , οι ανθρωποι προσπαθούσαν να δώσουν μια απάντηση που να
μπορεί να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητή απο τους πολλούς. Τι λοιπόν πιο φυσικό να θεωρήσω
οτι ειμαι το σώμα μου ,αφού μεσα απο αυτό ζω, συναισθάνομαι ,......
Το σωμα μου ,λοιπόν, ειναι το βιολογικό οχημα που με μεταφέρει στην ζωη.
Ειναι ομως μόνο αυτό ? Απλως μια μηχανή? Οχι βέβαια.
Το σώμα μου ειναι γεμάτο απο διαφόρους υποδοχείς και συνάψεις ,γεμάτο απο ειδικές ορμόνες
Με κάθε μου σκέψη πυροδοτούνται οι συνάψεις του εγκεφάλου μου ,και παράγονται αυτόματα
ειδικοι αγγελιοφόροι,που ειναι εντελώς εξειδικευμένες ουσίες. Οι ουσίες αυτές αποστέλλονται
με αστραπιαία ταχύτητα σε συγκεκριμένα κύτταρα του σώματος μου . Με την σειρά τους τα
κύτταρα αυτά αντιδρούν με ενα ειδος μεταβολής που αντιλαμβάνομαι ως συναίσθημα.
Ετσι νιώθω π.χ. τον φόβο στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος ,την αγάπη στην περιοχή της
καρδιάς, το αγχος και την οργή στην περιοχή του στομαχιού.
Τι κάνω δηλαδή? Απλώς νιώθω τα συναισθήματα στο σώμα μου.
Ειμαι λοιπόν τα συναισθήματα μου και το σώμα μου. Οχι βέβαια.
Εχω ενα σώμα ,κατοικώ μέσα του και το χρησιμοποιω.
Νιώθω τα συναισθήματα στο σώμα μου, βιώνω διάφορες αισθήσεις ,συγκινούμαι , αποκτώ
εμπειρίες. Βιώνω τον κόσμο.
Αγαπώ το σώμα μου και το προσέχω, το αποδέχομαι ετσι οπως ειναι και δεν προσπαθώ να το
αλλάξω πάσι θυσία.
Δεν ειμαι λοιπόν το σώμα μου και τα συναισθήματα μου.
Μήπως ειμαι οι σκέψεις μου ,δηλ. το πνευμα μου?
Οι σκέψεις μου ειναι οι αναμνήσεις μου , οι γνώσεις μου ,οι ελπίδες μου ,οι φόβοι μου......
Είδαμε πως οι σκέψεις προκαλούν τα συναισθήματα και διαμορφώνουν την προσωπικότητα
μου. Το τι ειμαι ,πως αντιδρώ ,αν θυμώνω ή οχι ,αν αγαπώ ,αν μισώ ,αν ζηλεύω ή οχι ......
ολα εξαρτώνται απο τις σκέψεις μου και απο τις ειδικές ουσίες που θα εκκρίνει ο οργανισμός
μου,ωστε να δημιουργηθούν τα κατάλληλα συναισθήματα.
Παρακολουθώ το μυαλό μου και τις σκέψεις μου. Βλέπω το μυαλό μου να κολλάει, να πετάει
απο εδω και απο κει, να μη μπορεί να συγκεντρωθεί, να ειναι διαρκώς μέσα σε ενα φαυλο κυκλο
Ειμαι λοιπόν το μυαλό μου? Ειμαι οι σκέψεις μου ? Οχι βεβαια.
Τι ειμαι λοιπόν? Ποιος ρωτάει ?
Αν αφαιρέσω το σώμα ,τα συναισθήματα και τις σκέψεις ,τι μένει?
ΜΕΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ. Πολλοί προσπάθησαν να αναλύσουν τι ειναι η Ψυχή. Εδωσαν πολλες
ερμηνείες ,πολλες φορές αντικρουόμενες μεταξύ τους. Επειδή η Ψυχή δεν ειναι κάτι το απτό ή
ανιχνεύσιμη ,πολλοι απορρίπτουν και την υπαρξη της. Ομως το μονο σίγουρο ειναι οτι αν
αφαιρέσεις το σώμα και το πνευμα ,μένει κάτι και αυτό το κάτι το ονομάζουμε Ψυχή.
Για μένα η Ψυχή ειναι το Θεικό κομμάτι μεσα μου ,ο εσωτερικός παρατηρητης ,που ρωτάει.
Φθάσαμε λοιπόν στην ουσία του πράγματος που ειναι ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.
Αυτός ρωτάει ,ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ, ΤΙ ΘΕΛΩ , ΠΟΙΟΣ ΒΙΩΝΕΙ ?
Δεν ασχολούμαι με τα διάφορα "εγω" που βγαίνουν συνεχώς και θέλουν να παίξουν το ρόλο τους
Τα αναγνωρίζω ,τα αποδέχομαι ,ειναι δικά μου ,ομως ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ .
Εγω ειμαι αυτη η θεική σπίθα που υπάρχει μεσα μου και η οποια αν την αφήσω θα βγεί προς
τα εξω ,και θα γίνει ολοκληρωτικά "εγω". Δεν θα αναρωτιέμαι τι και ποιος. ΘΑ ΕΙΜΑΙ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ !! λοιπόν . Αν συνειδητοποιήσω οτι ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ , δεν θα αναρωτιέμαι για τιποτα.
Αποδέχομαι τα σκοτεινά κίνητρα , αποδέχομαι τις ιδιοτελείς σκέψεις, αποδέχομαι την ανάγκη
μου για ελεγχο , αποδεχόμαι τις διάφορες φοβίες μου, αποδέχομαι ολες τις ατέλειες μου,
ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
Αφήνω τον εσωτερικό κριτή ,να φωνάζει και δεν του δίνω καμια σημασία. Ο εσωτερικός κριτης
ειναι η φωνή μέσα μας που μας κάνει συνεχώς παρατηρήσεις ,που μας ελέγχει ,που μας λεει
οτι τα κάνουμε ολα λάθος,και μας φωνάζει συνεχώς.
Οταν ακουω την εσωτερικη φωνη-κριτή να βγαινει ,τον ρωταω ΓΙΑΤΙ ? ,και μετα αμεσως
Ε!! ΚΑΙ !!. Ε !! και , ναι κάνω κακές σκέψεις , ναι εχω ιδιοτελεις σκοπους σχεδον σε οτι κάνω,
ναι θέλω να ελεγχω τα πάντα και τους πάντες, ε! και ! ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ
ΑΥΤΑ. " ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ " ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ , ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΕΣΑ
ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ.
ΕΙΜΑΙ ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ,ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ
ΜΕ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ,ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ,ΤΙ ΘΕΛΩ, ΤΙ ΚΑΝΩ.
ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ.
Αφήνομαι στην καθοδήγηση της Ψυχης μου ,προσπαθώ να την ακουω συνεχώς.
Ψυχανεμίζομαι τα πάντα γυρω μου ,και το ιδιο ευχομαι να κάνετε και ολοι εσεις.
ΣΥΜΠΑΝ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
ΠΟΙΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ? Ποιος λοιπόν ειναι αυτός που ρωτάει ? Ποιος ειναι αυτός που θέλει?
Ποιος ή μάλλον τι ειναι αυτό που τα κάνει ολα αυτά ? Ποιο κομμάτι του εαυτού μου ,θέλει ,ρωτάει βιώνει, φοβάται, ελέγχει?
Ας δούμε ποιος νομίζω οτι ειμαι.
Απο πάντα, σε ολες τις θρησκείες , οι ανθρωποι προσπαθούσαν να δώσουν μια απάντηση που να
μπορεί να εξηγηθεί και να γίνει κατανοητή απο τους πολλούς. Τι λοιπόν πιο φυσικό να θεωρήσω
οτι ειμαι το σώμα μου ,αφού μεσα απο αυτό ζω, συναισθάνομαι ,......
Το σωμα μου ,λοιπόν, ειναι το βιολογικό οχημα που με μεταφέρει στην ζωη.
Ειναι ομως μόνο αυτό ? Απλως μια μηχανή? Οχι βέβαια.
Το σώμα μου ειναι γεμάτο απο διαφόρους υποδοχείς και συνάψεις ,γεμάτο απο ειδικές ορμόνες
Με κάθε μου σκέψη πυροδοτούνται οι συνάψεις του εγκεφάλου μου ,και παράγονται αυτόματα
ειδικοι αγγελιοφόροι,που ειναι εντελώς εξειδικευμένες ουσίες. Οι ουσίες αυτές αποστέλλονται
με αστραπιαία ταχύτητα σε συγκεκριμένα κύτταρα του σώματος μου . Με την σειρά τους τα
κύτταρα αυτά αντιδρούν με ενα ειδος μεταβολής που αντιλαμβάνομαι ως συναίσθημα.
Ετσι νιώθω π.χ. τον φόβο στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος ,την αγάπη στην περιοχή της
καρδιάς, το αγχος και την οργή στην περιοχή του στομαχιού.
Τι κάνω δηλαδή? Απλώς νιώθω τα συναισθήματα στο σώμα μου.
Ειμαι λοιπόν τα συναισθήματα μου και το σώμα μου. Οχι βέβαια.
Εχω ενα σώμα ,κατοικώ μέσα του και το χρησιμοποιω.
Νιώθω τα συναισθήματα στο σώμα μου, βιώνω διάφορες αισθήσεις ,συγκινούμαι , αποκτώ
εμπειρίες. Βιώνω τον κόσμο.
Αγαπώ το σώμα μου και το προσέχω, το αποδέχομαι ετσι οπως ειναι και δεν προσπαθώ να το
αλλάξω πάσι θυσία.
Δεν ειμαι λοιπόν το σώμα μου και τα συναισθήματα μου.
Μήπως ειμαι οι σκέψεις μου ,δηλ. το πνευμα μου?
Οι σκέψεις μου ειναι οι αναμνήσεις μου , οι γνώσεις μου ,οι ελπίδες μου ,οι φόβοι μου......
Είδαμε πως οι σκέψεις προκαλούν τα συναισθήματα και διαμορφώνουν την προσωπικότητα
μου. Το τι ειμαι ,πως αντιδρώ ,αν θυμώνω ή οχι ,αν αγαπώ ,αν μισώ ,αν ζηλεύω ή οχι ......
ολα εξαρτώνται απο τις σκέψεις μου και απο τις ειδικές ουσίες που θα εκκρίνει ο οργανισμός
μου,ωστε να δημιουργηθούν τα κατάλληλα συναισθήματα.
Παρακολουθώ το μυαλό μου και τις σκέψεις μου. Βλέπω το μυαλό μου να κολλάει, να πετάει
απο εδω και απο κει, να μη μπορεί να συγκεντρωθεί, να ειναι διαρκώς μέσα σε ενα φαυλο κυκλο
Ειμαι λοιπόν το μυαλό μου? Ειμαι οι σκέψεις μου ? Οχι βεβαια.
Τι ειμαι λοιπόν? Ποιος ρωτάει ?
Αν αφαιρέσω το σώμα ,τα συναισθήματα και τις σκέψεις ,τι μένει?
ΜΕΝΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ. Πολλοί προσπάθησαν να αναλύσουν τι ειναι η Ψυχή. Εδωσαν πολλες
ερμηνείες ,πολλες φορές αντικρουόμενες μεταξύ τους. Επειδή η Ψυχή δεν ειναι κάτι το απτό ή
ανιχνεύσιμη ,πολλοι απορρίπτουν και την υπαρξη της. Ομως το μονο σίγουρο ειναι οτι αν
αφαιρέσεις το σώμα και το πνευμα ,μένει κάτι και αυτό το κάτι το ονομάζουμε Ψυχή.
Για μένα η Ψυχή ειναι το Θεικό κομμάτι μεσα μου ,ο εσωτερικός παρατηρητης ,που ρωτάει.
Φθάσαμε λοιπόν στην ουσία του πράγματος που ειναι ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.
Αυτός ρωτάει ,ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ, ΤΙ ΘΕΛΩ , ΠΟΙΟΣ ΒΙΩΝΕΙ ?
Δεν ασχολούμαι με τα διάφορα "εγω" που βγαίνουν συνεχώς και θέλουν να παίξουν το ρόλο τους
Τα αναγνωρίζω ,τα αποδέχομαι ,ειναι δικά μου ,ομως ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ .
Εγω ειμαι αυτη η θεική σπίθα που υπάρχει μεσα μου και η οποια αν την αφήσω θα βγεί προς
τα εξω ,και θα γίνει ολοκληρωτικά "εγω". Δεν θα αναρωτιέμαι τι και ποιος. ΘΑ ΕΙΜΑΙ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ !! λοιπόν . Αν συνειδητοποιήσω οτι ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ , δεν θα αναρωτιέμαι για τιποτα.
Αποδέχομαι τα σκοτεινά κίνητρα , αποδέχομαι τις ιδιοτελείς σκέψεις, αποδέχομαι την ανάγκη
μου για ελεγχο , αποδεχόμαι τις διάφορες φοβίες μου, αποδέχομαι ολες τις ατέλειες μου,
ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
Αφήνω τον εσωτερικό κριτή ,να φωνάζει και δεν του δίνω καμια σημασία. Ο εσωτερικός κριτης
ειναι η φωνή μέσα μας που μας κάνει συνεχώς παρατηρήσεις ,που μας ελέγχει ,που μας λεει
οτι τα κάνουμε ολα λάθος,και μας φωνάζει συνεχώς.
Οταν ακουω την εσωτερικη φωνη-κριτή να βγαινει ,τον ρωταω ΓΙΑΤΙ ? ,και μετα αμεσως
Ε!! ΚΑΙ !!. Ε !! και , ναι κάνω κακές σκέψεις , ναι εχω ιδιοτελεις σκοπους σχεδον σε οτι κάνω,
ναι θέλω να ελεγχω τα πάντα και τους πάντες, ε! και ! ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ
ΑΥΤΑ. " ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ " ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ , ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΕΣΑ
ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΗ.
ΕΙΜΑΙ ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ,ΣΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ
ΜΕ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ,ΠΟΥ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ,ΤΙ ΘΕΛΩ, ΤΙ ΚΑΝΩ.
ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ.
Αφήνομαι στην καθοδήγηση της Ψυχης μου ,προσπαθώ να την ακουω συνεχώς.
Ψυχανεμίζομαι τα πάντα γυρω μου ,και το ιδιο ευχομαι να κάνετε και ολοι εσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου