ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011

ΤΕΤΑΡΤΗ  25- 4- 12

ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ ΣΟΥ.

Ωραία η θεωρία των 4 Κόσμων, αν και δύσκολη μου είπαν πολλοί. Σε τι θα μας χρησιμεύσει να ξέρουμε το πως έγιναν οι

κόσμοι? Τα πράγματα τρέχουν, τι εφαρμογή μπορεί να έχει 

αυτή η θεωρία? και πως μπορεί να μας βοηθήσει στην καθημερινότητα μας?

 Τι με ενδιαφέρει εμένα αν ο Θεός ονειρεύεται και κάνει

όλα αυτά , που κάνει? εδώ χανόμαστε........

Πράγματι , κατ'αρχάς η σύλληψη της όλης θεωρίας είναι δύσκ-

-ολη. Αν  ξεπεράσουμε όμως την αρχική δυσκολία θα δούμε οτι

υπάρχει λόγος που η Διδασκαλία επιμένει στο να εξηγεί το πως

και το γιατί.

Ας αρχίσουμε απο την βασική  αρχή της Διδασκαλίας.

ΜΕΣΑ ΜΑΣ  ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ Ο  ΘΕΙΟΣ  ΣΠΙΝΘΗΡ,  Η ΘΕΙΑ

ΟΥΣΙΑ.

Ωραία θα μου πει κάποιος, και τι μ'αυτό? σε τι μου χρησιμεύει?

Μα αν κατανοήσω βαθιά μέσα μου, αυτό το απλό και μαζί 

μεγαλειώδες  πράγμα, αμέσως αλλάζουν τα πάντα για μένα.

Δεν θά αναφέρω εδώ τα συνηθισμένα περί αγάπης και ενότητας

Δεν θα πω τα αυτονόητα οτι όλοι είμαστε ένα κ.τ.λ.......

Θα πω το ουσιώδες. Αν μέσα μου υπάρχει  έστω και ένα απειρο-

-έλαχιστο κομμάτι της Θείας Ουσίας, πρακτικά μπορώ να το

χρησιμοποιήσω ,για να κάνω διάφορα πράγματα.

Δεν είμαι ο Θεός, έχω ομως ένα κομμάτι του και αφού Αυτός

δημιουργεί, άρα κάτι μπορώ να κάνω και εγώ ,  αρκεί να το

πιστέψω και να αφεθώ σ'αυτό το Θεϊκό κομμάτι μου.

Η όλη διαδικασία της Δημιουργίας μας δείχνει τον Δρόμο.

Κατ'αρχάς η Θεία Συνείδηση ανεγνώρισε τον εαυτό της.

Τι πιο απλό απο το αναγνωρίσουμε και εμείς , και να αποδεχ-

-θούμε , την Θεία Ουσία μέσα μας?

Τα επόμενα βήματα της όλης δημιουργίας, των απανωτών

ονείρων της Θείας Συνείδησης, μπορούν άνετα να εφαρμο-

-στούν στην καθημερινότητα μας.

Τι έκανε ο Θεός? Δημιούργησε τα αρχέτυπα -ιδέες , τα κατέβα-

-σε μέσα στην ενέργεια και κατόπιν τα άφησε να συλλέξουν

ύλη και να υλοποιηθούν .

Η απλοϊκή αυτή παρουσίαση δεν στερεί σε τίποτα την βασική

ιδέα της δημιουργίας.

Δεν είμαι ο Θεός, όμως μπορώ να ακολουθήσω τα βήματα του

στην καθημερινότητα μου και να δημιουργήσω την δική μου

πραγματικότητα, το δικό μου όνειρο.

Τι κάνω λοιπόν , με λίγα λόγια?

Δημιουργώ την ιδέα μου , την εμποτίζω με ενέργεια και την

αφήνω να περισυλλέξει ύλη ώστε να υλοποιηθεί.

Είμαι δημιουργός και αυτά είναι τα απλά βήματα μιας δημιου-

-ργίας.  Πιστεύω οτι τώρα έγινε πιο κατανοητή η όλη θεωρία

των κόσμων.

Περιέγραψα πολύ απλοϊκά την αλληλουχία των ονείρων μέσα

στα όνειρα της Θεϊκής  Συνείδησης και ζητώ συγνώμη γι'αυτό

Ολοι μας  όμως, πιστεύω οτι καταλαβαίνουμε , πως αυτό που συμβαίνει σε εκείνα τα επίπεδα  είναι κάτι το ασύλληπτα

μεγαλειώδες, κάτι που απορρέει μόνο απο τον Ενα και μοναδικό

Δημιουργό. Εμείς , η πολύ-πολύ κατώτερη αντανάκλαση του

μπορούμε μόνο να μιμηθούμε τον τρόπο του , να ακολουθήσου-

-με το Σχέδιο του , και να δημιουργήσουμε τον δικό μας

μικρόκοσμο.  

Τα περιγράφω όλα πολύ απλά και ωραία. Η αλήθεια όμως είναι

οτι οι πιο πολλοί απο εμάς αναρωτιόμαστε αν όντως υπάρχει 

αυτό το περιβόητο θεϊκό κομμάτι  μέσα μας , κι'αν ναι γιατί οι

πιο πολλοί δεν το αναγνωρίζουμε. Αφορμή για αυτές τις σκέψεις

μου ήταν κάποιες κουβέντες , τώρα το Πάσχα, σε ώρα χαλάρω-

-σης , οπου είμαστε όλοι μαζεμένοι και λέμε παλιές ιστορίες.

Η μητέρα μου , λοιπόν, μου είπε οτι όταν είμουν πολύ μικρή

5-6 χρονών  , κάθε πρωί , έβγαινα στην πόρτα του σπιτιού μας

( ήταν μονοκατοικία ) , περίμενα ένα τυφλό που περνούσε κάθε

μέρα, τον έπαιρνα  απο το χέρι, και τον πήγαινα  μέχρι την

στάση. Εγώ αυτό δεν το θυμόμουν καθόλου. Η όλη ιστορία με

προβλημάτισε πολύ. Είναι φανερό οτι αυτό που ωθεί μια

ανθρώπινη ύπαρξη σε τέτοιες πράξεις, είναι αυτό ακριβώς το

κομμάτι του Θεού μέσα της. Τι γίνεται όμως μετά?  Πού χάνετε

η αγνότητα, η ανιδιοτέλεια, η χαρά του να προσφέρεις χωρίς

κανένα αντάλλαγμα? Πώς γίνεται και θάβουμε τόσο βαθιά 

μέσα μας , αυτό που θα έπρεπε να κυριαρχεί και να μας καθοδη-

-γει συνεχώς? Απαντήσεις που οφείλουμε να βρούμε ο καθ'ενας

μόνος του, γιατί για τον καθ'έναν  μας ο λόγος είναι και διαφο-

-ρετικός. Από κανέναν μας δεν λείπει η Θεία Ουσία, απλώς την

έχουμε ξεχάσει ,κάπου θαμμένη, κάτω απο στρώματα ύλης και

ψεύτικων αναγκών. Αυτό το ατόφιο κομμάτι χρυσού που

υπάρχει μέσα μας, και που όταν είμασταν  μικροί εκδηλωνόταν

αυθόρμητα και αβίαστα, μας περιμένει να το ανασύρουμε απο

τα βάθη στα οποία το έχουμε ρίξει. Στο χέρι μας είναι να

βουτήξουμε στα βαθιά του εαυτού μας και να το φέρουμε στην

επιφάνεια του είναι μας.

Έχουμε πολύ  δουλειά να κάνουμε, η Θεία Δύναμη είναι μαζί

μας, και εμείς απο καρδιάς αφηνόμαστε σ'αυτήν.

-