ΤΡΙΤΗ 4-10-11
ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
Είμαστε μέσα στην Ροή και προσπαθούμε. Γινόμαστε ένα με την
Θεία Ουσια και αφηνόμαστε στο Σύμπαν.Αφήνουμε καθε μόριο
της ύπαρξης μας να το διαπεράσει το Φως που διαχέεται από την
Πηγή. Είμαστε το Φως.
Όλοι μας προσπαθούμε να καταλάβουμε ,το πως? ,το γιατί?,
γι'αυτό ισως πολλοί με ρώτησαν για το βιβλίο που ανέφερα την
προηγούμενη φορά. Ενοώ τις 4 Συμφωνίες του Don miguel Ruiz
Είναι μια Διδασκαλία των αρχαίων Τολτεκων στην οποία αξίζει
να εμβαθύνουμε γιατί μας δίνει πολύ σοβαρά εργαλεία για να
προχωρήσουμε.
Καταρχάς η διδασκαλία αυτή ξεκαθαρίζει ,απο την αρχή, οτι
αυτό που ζούμε είναι στην πραγματικότητα μια ψευδαίσθηση.
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο σκεπασμένοι απο ενα πέπλο που δεν
μας αφήνει να δούμε ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα.
Είμαστε ο καθρέπτης ο ενας του άλλου και ανάμεσα στους
καθρέπτες παρεμβάλλεται το πέπλο της ομίχλης που κρύβει την
αλήθεια.Πως όμως φθάσαμε σε αυτό το σημείο?
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο, μια ψευδαίσθηση, και απο την στιγμή
που γεννιόμαστε , όλοι και τα πάντα μας εκπαιδεύουν πως να
κρατηθούμε μέσα σε αυτό το όνειρο.Αν κάποια στιγμή ολη η
ανθρωπότητα μαζί έπαυε να πιστεύει αυτό το όνειρο ,η πραγμα-
-τικοτητα που ζούμε θα κατάρρεε αμέσως.
Απο την αρχή μαθαίνουμε να τραβάμε την προσοχή = Κοίτα με!
Κοίτα τι κάνω! , Είμαι εδω!, σαν παιδιά ,σαν ενήλικες , γιατί ετσι
μαζεύουμε ενέργεια ώστε να κρατηθούμε μέσα στο όνειρο.
Ποτέ δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να διαλέξουμε σε τι να πιστέψουμε και σε τι οχι. Ποτέ δεν επιλέξαμε κάποια απο τις
συμβάσεις με τις οποίες ζούμε, θρησκεία, γλώσσα, χώρα......
ούτε καν το όνομα μας δεν επιλέξαμε οι ίδιοι. Ως παιδιά δεν
μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα αλλο απο το να συμφωνήσουμε
με τα δεδομένα που μας μεταβίβαζε το όνειρο του πλανήτη μέσω
των άλλων ανθρώπων. Ως παιδιά πιστεύουμε οτι μας λενε οι
μεγάλοι. Για να γίνουμε αποδεκτοί απο τους μεγάλους και να
βρούμε την θέση μας μέσα στο ονειρο πιστεύουμε σχεδόν άνευ
όρων οτι μας πούνε οτι είναι η πραγματικότητα.Ετσι ηθελημένα
παραδινόμαστε στα πιστεύω της ανθρωπότητας ,βουτάμε μεσα
στο όνειρο και ξεχνάμε τις νεράιδες , τους αγγέλους, ......
Όταν κάποιοι απο εμας πηγαίναμε ενάντια στους κανόνες, μας
περίμενε η τιμωρία, ενω οταν σεβόμασταν τους κανόνες μας
περίμενε η ανταμοιβή. Και η ανταμοιβή μας ηταν , βέβαια, η
προσοχή που μας έδειχναν οι γονείς ,αδέλφια, δάσκαλοι......
Είναι ευχάριστο πράγμα η ' προσοχή ' γιατί σε γεμίζει ενέργεια.
Έτσι μάθαμε απο πολύ νωρίς να αιχμαλωτίζουμε την προσοχή
των άλλων , έχοντας πάντα τον φόβο οτι δεν θα το κατορθω-
σουμε. Με τον φόβο της τιμωρίας και της μη ανταμοιβής γινο-
-μαστε κάτι που δεν είμαστε στην πραγματικότητα.
Παριστάνουμε οτι είμαστε κάτι που δεν είμαστε ,με το φοβο της
απόρριψης. Αυτός ο φόβος μας λέει οτι δεν είμαστε άξιοι και
εμεις σταδιακά ,για να μας φύγει ο φόβος οτι δεν μας αγαπούν
και δεν μας αποδέχονται, γινόμαστε ενα αντίγραφο των πιστεύω
της μαμάς, του μπαμπά, της κοινωνίας, της θρησκείας,.....
Αυτήν την διαδικασία οι Τολτέκοι την ονομάζουν ' εξημέρωση
της ανθρωπότητας' .
Σε αυτήν την διαδικασία , ενω είμαστε ακόμη παιδιά, όλοι μας
λένε τι να κάνουμε, 'οχι', 'μη', 'δεν ξέρεις εσυ' , 'είσαι πολυ μικρή ακόμη'........ Θέλουμε να είμαστε ο εαυτός μας ,αλλά δυστυχώς είμαστε πολύ μικροί και οι μεγάλοι είναι πολύ μεγάλοι
και πολύ πιο δυνατοί.
Η εξημέρωση ειναι τόσο ισχυρή ,ωστε φθάνει μια στιγμή στην
ζωη μας που δεν χρειαζόμαστε πια κανένα για να μας εξημερώ-
-σει. Είμαστε πλέον τόσο καλά εκπαιδευμένοι, σε όλες τις
συμφωνίες και τις συμβάσεις του πλανήτη ,που δαμάζουμε οι
ίδιοι τον εαυτό μας. Είμαστε ,δηλ. ενα ζώο που αυτοεξημερώνε-
-ται. Τιμωρούμε τον εαυτό μας οταν δεν ακολουθούμε τους κανό-
-νες. Το σύνολο των πεποιθήσεων που έχουμε επιβάλει στον
εαυτό μας είναι σαν μια ' Νομοθεσία ' που ελέγχει το νου μας.
Οτι περιλαμβάνει αυτή η 'Νομοθεσία ' είναι 'Νομος' για εμάς.
Βασίζουμε όλες μας τις κρίσεις στη Νομοθεσία μας , έστω και αν
αυτές οι κρίσεις έρχονται σε αντίφαση με τη βαθύτερη φύση μας
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΡΙΝΕΙ
ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
ΕΙΝΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ
ΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ , ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ-
-ΤΑ ΜΑΣ.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΖΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΗ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΜΑΣ ,Ο ΚΡΙΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ
ΣΥΜΑΖΕΥΕΙ !!! 'ΕΠ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ,ΕΙΣΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΕΝΟΧΗ, ΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ,
ΜΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ,ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ,ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΩ.
ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ,ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ. ( τόσο καλά).
Πιστεύουμε οτι τα πάντα στην Νομοθεσία μας είναι αληθινά
γιατί μόνο ετσι αισθανόμαστε ασφαλείς και μέρος του 'ονείρου'
Ακόμη και αν μεγάλοι πλέον, συνειδητοποιήσουμε ,οτι μεγάλο μέρος απο τα πιστεύω μας ειναι αναληθή και πάλι δεν παύουμε
να νιώθουμε την ενοχή , το φταίξιμο και την ντροπή οταν παρα-
-βιαζουμε αυτούς τους προσωπικούς μας νόμους.
Ο κριτής μας βρίσκεται πάντα εκει παρόν και μας καταδικάζει
συνεχώς . Όμως ποιος μας λέει οτι όλο το σύστημα των πιστευων
μας ,δηλ. η Νομοθεσία μας δεν είναι λανθασμένο?
Ποιος έβγαλε τους διάφορους νόμους που μας υποχρέωσαν να
πιστέψουμε? Το όνειρο του πλανήτη βασίζεται στο φόβο, στην
βια, στον τρόμο, στον πόλεμο ,στην αδικία.....
Οι διάφορες θρησκειες μας παρουσιάζουν τις τιμωρίες που
παθαίνουμε όταν δεν ακολουθούμε τους κανόνες, και η πιο συχνή
είναι η φωτιά της κόλασης. Η φωτιά ομως παράγεται απο
αισθήματα που προέρχονται απο το φόβο. Όποτε μας πλημμυρί-
-ζει ο θυμός ,η ζήλια ,ο φθόνος 'η το μίσος, νιώθουμε μια φλόγα
να σιγοκαίει μέσα μας, και σίγουρα αυτή είναι η 'κόλαση'.
Ο άνθρωπος έψαχνε ανέκαθεν την αλήθεια, την δικαιοσύνη ,και
την ομορφιά. Ψάχνουμε ασταμάτητα , ενώ τα πάντα βρίσκονται
ήδη μέσα μας. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΡΥΜΜΕ-
-ΝΗ . ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙ-
-ΖΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ( ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ) ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΘΗΚΕΥ-
-ΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΕΎΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ.
Έχουμε την ανάγκη να είμαστε εμεις οι σωστοί και όλοι οι άλλοι
λάθος. Ζούμε μέσα σε μια ομίχλη ,μια ψευδαίσθηση,και αυτό δεν
είναι τίποτα άλλο παρα η εντύπωση που έχει το 'εγώ' μας για το
'είναι μας'. Πλάθουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας, σύμφωνα
με τα πιστεύω μας ,η οποία εικόνα θέλουμε να είναι τέλεια,
γιατί αλλιώς δεν θα είμαστε αποδεκτοί ,σύμφωνα με τον Κριτή
μας. Δημιουργούμε την εικόνα, του πως ,θα έπρεπε να είμαστε
σύμφωνα με τον Κριτή μας. Ποτέ όμως δεν θα καταφέρουμε
να γίνουμε οι τέλειοι που απαιτεί ο εσωτερικός κριτής.
Κατ'αυτόν θα είμαστε πάντα ατελείς. Ως ατελείς λοιπόν ,
απορρίπτουμε τον εαυτό μας. Το πόσο απορρίπτουμε τον εαυτό
μας , εξαρτάται απο την 'εξημέρωση' που μας επέβαλαν οι
μεγάλοι οταν είμασταν μικροί, και τις συμφωνίες που επιβάλαμε
στον εαυτό μας. Τελικά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον
εαυτό μας που δεν είναι τέλειος, επειδή δεν είναι αυτό που θα
θέλαμε να είναι 'η μάλλον αυτό που πιστεύουμε οτι θα έπρεπε να
είναι. Τρέμουμε στην ιδέα ότι κάποιος θα καταλάβει ότι δεν
είμαστε αυτό που δείχνουμε.
Νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί και αγαπητοί απο
τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε και να αγαπήσουμε
τον εαυτό μας. Το πρότυπο της τελειότητας που έχουμε δημιου-
ργήσει ειναι ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουμε τον εαυτό μας,
ο λόγος για τον οποίο δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας ,αλλά
ουτε και τους άλλους όπως πραγματικά είναι.
( Καταλαβαίνουμε εδώ , ότι σε αυτή την Διδασκαλία ,οι διάφορες συμβάσεις και συμφωνίες δεν είναι τίποτα άλλο από
τις ταυτίσεις της δικιάς μας Διδασκαλίας.)
Έχουμε κάνει ,λοιπόν, πολλές ταυτίσεις -συμφωνίες ,με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Ο καθένας μας έχει γεννηθεί με ένα συγκεκριμένο ποσοστό
προσωπικής δύναμης -ενέργειας ,το οποιο ανανεώνεται κάθε μέρα . Δυστυχώς σπαταλάμε κάθε μέρα αυτήν την ενέργεια
προσπαθώντας ,κατ'αρχας να δημιουργήσουμε όλες αυτές τις
ταυτίσεις- συμφωνίες, και κατά δεύτερον για να μείνουμε πιστοί
σε αυτές.
ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,
ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΊΖΟΥΝ ΣΤΟ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΟΝΕΙΡΟ- ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.
ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΕΣ
ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ
ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΣΕΣ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΜΑΣ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΙΡΩ ΜΙΑ ΤΑΥΤΙΣΗ-ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΟΛΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ
ΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΩ
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ.
Οι 4 Συμφωνίες είναι =
1) Να ειστε Άμεμπτοι στη Χρήση του Λόγου σας.
2) Μην Παίρνετε Τίποτα Προσωπικά.
3) Μην Κάνετε Υποθέσεις.
4) Να Δίνεται Πάντα τον Καλύτερο Εαυτό σας.
Τις 4 καινούργιες συμφωνίες θα τις αναλύσουμε την επόμενη
φορά ,και έως τότε ας είμαστε όλοι καλά προσπαθώντας να
μην κάνουμε και άλλες ταυτίσεις- συμφωνίες.
ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΕΙΑ ΣΟΥ.
Είμαστε μέσα στην Ροή και προσπαθούμε. Γινόμαστε ένα με την
Θεία Ουσια και αφηνόμαστε στο Σύμπαν.Αφήνουμε καθε μόριο
της ύπαρξης μας να το διαπεράσει το Φως που διαχέεται από την
Πηγή. Είμαστε το Φως.
Όλοι μας προσπαθούμε να καταλάβουμε ,το πως? ,το γιατί?,
γι'αυτό ισως πολλοί με ρώτησαν για το βιβλίο που ανέφερα την
προηγούμενη φορά. Ενοώ τις 4 Συμφωνίες του Don miguel Ruiz
Είναι μια Διδασκαλία των αρχαίων Τολτεκων στην οποία αξίζει
να εμβαθύνουμε γιατί μας δίνει πολύ σοβαρά εργαλεία για να
προχωρήσουμε.
Καταρχάς η διδασκαλία αυτή ξεκαθαρίζει ,απο την αρχή, οτι
αυτό που ζούμε είναι στην πραγματικότητα μια ψευδαίσθηση.
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο σκεπασμένοι απο ενα πέπλο που δεν
μας αφήνει να δούμε ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα.
Είμαστε ο καθρέπτης ο ενας του άλλου και ανάμεσα στους
καθρέπτες παρεμβάλλεται το πέπλο της ομίχλης που κρύβει την
αλήθεια.Πως όμως φθάσαμε σε αυτό το σημείο?
Ζούμε μέσα σε ενα όνειρο, μια ψευδαίσθηση, και απο την στιγμή
που γεννιόμαστε , όλοι και τα πάντα μας εκπαιδεύουν πως να
κρατηθούμε μέσα σε αυτό το όνειρο.Αν κάποια στιγμή ολη η
ανθρωπότητα μαζί έπαυε να πιστεύει αυτό το όνειρο ,η πραγμα-
-τικοτητα που ζούμε θα κατάρρεε αμέσως.
Απο την αρχή μαθαίνουμε να τραβάμε την προσοχή = Κοίτα με!
Κοίτα τι κάνω! , Είμαι εδω!, σαν παιδιά ,σαν ενήλικες , γιατί ετσι
μαζεύουμε ενέργεια ώστε να κρατηθούμε μέσα στο όνειρο.
Ποτέ δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να διαλέξουμε σε τι να πιστέψουμε και σε τι οχι. Ποτέ δεν επιλέξαμε κάποια απο τις
συμβάσεις με τις οποίες ζούμε, θρησκεία, γλώσσα, χώρα......
ούτε καν το όνομα μας δεν επιλέξαμε οι ίδιοι. Ως παιδιά δεν
μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα αλλο απο το να συμφωνήσουμε
με τα δεδομένα που μας μεταβίβαζε το όνειρο του πλανήτη μέσω
των άλλων ανθρώπων. Ως παιδιά πιστεύουμε οτι μας λενε οι
μεγάλοι. Για να γίνουμε αποδεκτοί απο τους μεγάλους και να
βρούμε την θέση μας μέσα στο ονειρο πιστεύουμε σχεδόν άνευ
όρων οτι μας πούνε οτι είναι η πραγματικότητα.Ετσι ηθελημένα
παραδινόμαστε στα πιστεύω της ανθρωπότητας ,βουτάμε μεσα
στο όνειρο και ξεχνάμε τις νεράιδες , τους αγγέλους, ......
Όταν κάποιοι απο εμας πηγαίναμε ενάντια στους κανόνες, μας
περίμενε η τιμωρία, ενω οταν σεβόμασταν τους κανόνες μας
περίμενε η ανταμοιβή. Και η ανταμοιβή μας ηταν , βέβαια, η
προσοχή που μας έδειχναν οι γονείς ,αδέλφια, δάσκαλοι......
Είναι ευχάριστο πράγμα η ' προσοχή ' γιατί σε γεμίζει ενέργεια.
Έτσι μάθαμε απο πολύ νωρίς να αιχμαλωτίζουμε την προσοχή
των άλλων , έχοντας πάντα τον φόβο οτι δεν θα το κατορθω-
σουμε. Με τον φόβο της τιμωρίας και της μη ανταμοιβής γινο-
-μαστε κάτι που δεν είμαστε στην πραγματικότητα.
Παριστάνουμε οτι είμαστε κάτι που δεν είμαστε ,με το φοβο της
απόρριψης. Αυτός ο φόβος μας λέει οτι δεν είμαστε άξιοι και
εμεις σταδιακά ,για να μας φύγει ο φόβος οτι δεν μας αγαπούν
και δεν μας αποδέχονται, γινόμαστε ενα αντίγραφο των πιστεύω
της μαμάς, του μπαμπά, της κοινωνίας, της θρησκείας,.....
Αυτήν την διαδικασία οι Τολτέκοι την ονομάζουν ' εξημέρωση
της ανθρωπότητας' .
Σε αυτήν την διαδικασία , ενω είμαστε ακόμη παιδιά, όλοι μας
λένε τι να κάνουμε, 'οχι', 'μη', 'δεν ξέρεις εσυ' , 'είσαι πολυ μικρή ακόμη'........ Θέλουμε να είμαστε ο εαυτός μας ,αλλά δυστυχώς είμαστε πολύ μικροί και οι μεγάλοι είναι πολύ μεγάλοι
και πολύ πιο δυνατοί.
Η εξημέρωση ειναι τόσο ισχυρή ,ωστε φθάνει μια στιγμή στην
ζωη μας που δεν χρειαζόμαστε πια κανένα για να μας εξημερώ-
-σει. Είμαστε πλέον τόσο καλά εκπαιδευμένοι, σε όλες τις
συμφωνίες και τις συμβάσεις του πλανήτη ,που δαμάζουμε οι
ίδιοι τον εαυτό μας. Είμαστε ,δηλ. ενα ζώο που αυτοεξημερώνε-
-ται. Τιμωρούμε τον εαυτό μας οταν δεν ακολουθούμε τους κανό-
-νες. Το σύνολο των πεποιθήσεων που έχουμε επιβάλει στον
εαυτό μας είναι σαν μια ' Νομοθεσία ' που ελέγχει το νου μας.
Οτι περιλαμβάνει αυτή η 'Νομοθεσία ' είναι 'Νομος' για εμάς.
Βασίζουμε όλες μας τις κρίσεις στη Νομοθεσία μας , έστω και αν
αυτές οι κρίσεις έρχονται σε αντίφαση με τη βαθύτερη φύση μας
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΡΙΝΕΙ
ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
ΕΙΝΑΙ Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ
ΚΡΙΝΕΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ , ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ-
-ΤΑ ΜΑΣ.
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΖΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΡΙΤΗ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΜΑΣ ,Ο ΚΡΙΤΗΣ ΕΠΕΜΒΑΊΝΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ
ΣΥΜΑΖΕΥΕΙ !!! 'ΕΠ, ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ,ΕΙΣΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ
ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΕΝΟΧΗ, ΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ,
ΜΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ ,ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ,ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΩ.
ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ,ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ. ( τόσο καλά).
Πιστεύουμε οτι τα πάντα στην Νομοθεσία μας είναι αληθινά
γιατί μόνο ετσι αισθανόμαστε ασφαλείς και μέρος του 'ονείρου'
Ακόμη και αν μεγάλοι πλέον, συνειδητοποιήσουμε ,οτι μεγάλο μέρος απο τα πιστεύω μας ειναι αναληθή και πάλι δεν παύουμε
να νιώθουμε την ενοχή , το φταίξιμο και την ντροπή οταν παρα-
-βιαζουμε αυτούς τους προσωπικούς μας νόμους.
Ο κριτής μας βρίσκεται πάντα εκει παρόν και μας καταδικάζει
συνεχώς . Όμως ποιος μας λέει οτι όλο το σύστημα των πιστευων
μας ,δηλ. η Νομοθεσία μας δεν είναι λανθασμένο?
Ποιος έβγαλε τους διάφορους νόμους που μας υποχρέωσαν να
πιστέψουμε? Το όνειρο του πλανήτη βασίζεται στο φόβο, στην
βια, στον τρόμο, στον πόλεμο ,στην αδικία.....
Οι διάφορες θρησκειες μας παρουσιάζουν τις τιμωρίες που
παθαίνουμε όταν δεν ακολουθούμε τους κανόνες, και η πιο συχνή
είναι η φωτιά της κόλασης. Η φωτιά ομως παράγεται απο
αισθήματα που προέρχονται απο το φόβο. Όποτε μας πλημμυρί-
-ζει ο θυμός ,η ζήλια ,ο φθόνος 'η το μίσος, νιώθουμε μια φλόγα
να σιγοκαίει μέσα μας, και σίγουρα αυτή είναι η 'κόλαση'.
Ο άνθρωπος έψαχνε ανέκαθεν την αλήθεια, την δικαιοσύνη ,και
την ομορφιά. Ψάχνουμε ασταμάτητα , ενώ τα πάντα βρίσκονται
ήδη μέσα μας. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΡΥΜΜΕ-
-ΝΗ . ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙ-
-ΖΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΟΥΜΕ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ( ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ) ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟΘΗΚΕΥ-
-ΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΠΕΙΔΗ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΥΦΛΩΝΕΙ
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΕΎΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΑΣ.
Έχουμε την ανάγκη να είμαστε εμεις οι σωστοί και όλοι οι άλλοι
λάθος. Ζούμε μέσα σε μια ομίχλη ,μια ψευδαίσθηση,και αυτό δεν
είναι τίποτα άλλο παρα η εντύπωση που έχει το 'εγώ' μας για το
'είναι μας'. Πλάθουμε μια εικόνα για τον εαυτό μας, σύμφωνα
με τα πιστεύω μας ,η οποία εικόνα θέλουμε να είναι τέλεια,
γιατί αλλιώς δεν θα είμαστε αποδεκτοί ,σύμφωνα με τον Κριτή
μας. Δημιουργούμε την εικόνα, του πως ,θα έπρεπε να είμαστε
σύμφωνα με τον Κριτή μας. Ποτέ όμως δεν θα καταφέρουμε
να γίνουμε οι τέλειοι που απαιτεί ο εσωτερικός κριτής.
Κατ'αυτόν θα είμαστε πάντα ατελείς. Ως ατελείς λοιπόν ,
απορρίπτουμε τον εαυτό μας. Το πόσο απορρίπτουμε τον εαυτό
μας , εξαρτάται απο την 'εξημέρωση' που μας επέβαλαν οι
μεγάλοι οταν είμασταν μικροί, και τις συμφωνίες που επιβάλαμε
στον εαυτό μας. Τελικά δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον
εαυτό μας που δεν είναι τέλειος, επειδή δεν είναι αυτό που θα
θέλαμε να είναι 'η μάλλον αυτό που πιστεύουμε οτι θα έπρεπε να
είναι. Τρέμουμε στην ιδέα ότι κάποιος θα καταλάβει ότι δεν
είμαστε αυτό που δείχνουμε.
Νιώθουμε την ανάγκη να είμαστε αποδεκτοί και αγαπητοί απο
τους άλλους, αλλά δεν μπορούμε να δεχτούμε και να αγαπήσουμε
τον εαυτό μας. Το πρότυπο της τελειότητας που έχουμε δημιου-
ργήσει ειναι ο λόγος για τον οποίο απορρίπτουμε τον εαυτό μας,
ο λόγος για τον οποίο δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας ,αλλά
ουτε και τους άλλους όπως πραγματικά είναι.
( Καταλαβαίνουμε εδώ , ότι σε αυτή την Διδασκαλία ,οι διάφορες συμβάσεις και συμφωνίες δεν είναι τίποτα άλλο από
τις ταυτίσεις της δικιάς μας Διδασκαλίας.)
Έχουμε κάνει ,λοιπόν, πολλές ταυτίσεις -συμφωνίες ,με τον εαυτό μας και με τους άλλους.
Ο καθένας μας έχει γεννηθεί με ένα συγκεκριμένο ποσοστό
προσωπικής δύναμης -ενέργειας ,το οποιο ανανεώνεται κάθε μέρα . Δυστυχώς σπαταλάμε κάθε μέρα αυτήν την ενέργεια
προσπαθώντας ,κατ'αρχας να δημιουργήσουμε όλες αυτές τις
ταυτίσεις- συμφωνίες, και κατά δεύτερον για να μείνουμε πιστοί
σε αυτές.
ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ,
ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΊΖΟΥΝ ΣΤΟ
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΟ ΟΝΕΙΡΟ- ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.
ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΟΛΥ ΙΣΧΥΡΕΣ
ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΝΑ
ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΣΕΣ ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΜΑΣ.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΙΡΩ ΜΙΑ ΤΑΥΤΙΣΗ-ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΟΛΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΓΙΑ
ΝΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΩ
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ.
Οι 4 Συμφωνίες είναι =
1) Να ειστε Άμεμπτοι στη Χρήση του Λόγου σας.
2) Μην Παίρνετε Τίποτα Προσωπικά.
3) Μην Κάνετε Υποθέσεις.
4) Να Δίνεται Πάντα τον Καλύτερο Εαυτό σας.
Τις 4 καινούργιες συμφωνίες θα τις αναλύσουμε την επόμενη
φορά ,και έως τότε ας είμαστε όλοι καλά προσπαθώντας να
μην κάνουμε και άλλες ταυτίσεις- συμφωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου