Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

ΤΡΙΤΗ  5 -6 -12
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Υπάρχει η ελεύθερη βούληση ή είναι ένα παραμυθάκι που 
μάθαμε να λέμε στους εαυτούς μας για να ξεγελιόμαστε απο το 
άγνωστο που μας περιβάλει. Αυτό το άγνωστο που βρίσκεται 
απο την άλλη πλευρά δημιουργεί ένα συναίσθημα φρίκης που 
οι πιο πολλοί  απο εμάς δεν μπορούν να το αντέξουν. Κατά την 
διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας δόθηκαν πολλές θεωρίες και εξηγήσεις.
Για καμιά απο αυτές τις θεωρίες δεν μπορούμε να είμαστε
σίγουροι. Για ένα και μοναδικό πράγμα εγώ θεωρώ οτι είμαι
σίγουρη. Υπάρχει κάτι μέσα μου που είμαι εγώ. Κάτι ξεχωριστό
απο την Θεία Ουσία που , έτσι και αλλιώς, δεν είμαι ακριβώς
εγώ. Κάτι ολόδικο μου, που δεν το μοιράζομαι με κανέναν.
Κάτι που με προσδιορίζει και με καθορίζει , εμένα και μόνο
εμένα. Αναφέρομαι βέβαια στον κρύσταλλο της Ψυχής.
Η ψυχή δημιουργείται στον κόσμο της μορφής απο τα αρχέτυπα και είναι μια ατομικότητα.
Αυτή η ατομικότητα, η Ψυχή, καταρχάς μέσα στον κόσμο της
μορφής , 'ενδύεται', συλλέγει , νου ( διάνοια) , συναίσθημα,
και ζωτική ενέργεια .
Κατόπιν ενσαρκώνεται. Η διδασκαλία μας, λέει, οτι η ψυχή
μπαίνει μέσα στο ωάριο ,έχοντας συλλέξει  νου, συναίσθημα,
και ενέργεια. Εκεί αρχίζει και συλλέγει μόρια ύλης , αναπτύσσεται , δηλ. στο πεδίο της ύλης διαμορφώνοντας  το
υλικό μας σώμα. 
Γιατί ομως αναφέρουμε την ψυχή σαν κρύσταλλο?
Δεν ξέρω τι μορφή ακριβώς έχει η ψυχή, αν έχει κάποια μορφή
Την φανταζόμαστε σαν ένα κρύσταλλο, που ακτινοβολεί και
που μπορεί να χαραχτεί. Γιατί στην ουσία αυτός ο κρύσταλλος
είναι ένας συλλέκτης, μια αποθήκη εμπειριών απο όλες τις
προηγούμενες μας ενσαρκώσεις. Κάθε εμπειρία , όλων των
ειδών, χαράζεται πάνω στον κρύσταλλο. Οταν λοιπόν η ψυχή
συλλέγει νου, συναίσθημα και ενέργεια , είναι ακριβώς αυτές
οι εμπειρίες που παίρνει  μαζί της. Έχουμε μάθει να αποκαλού-
-με αυτές τις  εμπειρίες  'κάρμα'.  
Κάθε ενσάρκωση είναι διαφορετική. Κάθε φορά, υποτίθεται 
οτι θα κάνουμε και ένα βήμα μπροστά , οτι θα προχωρήσουμε
στο έργο της ενσωμάτωσης με την Θεία Ουσία. 
Γιαυτό και κάθε φορά αυτά που παίρνουμε μαζί μας είναι και
διαφορετικά. Η ψυχή διαλέγει κάθε φορά τι ακριβώς της
χρειάζεται για την συγκεκριμένη ενσάρκωση. Τι πρέπει να
μάθει? Τι πρέπει να βιώσει?.......
Ετσι με αυτά τα συγκεκριμένα δεδομένα δημιουργείται η
προσωπικότητα. Η προσωπικότητα μας είναι ο χαρακτήρας
μας, οι χαραγμένες μας εμπειρίες που θα μας βοηθήσουν
να εμπεδώσουμε το μάθημα που ήρθαμε να πάρουμε.
Μπαίνοντας στο πεδίο της ύλης έχουμε τα βασικά στοιχεία
που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε . Δυστυχώς όλοι μας
ή σχεδόν όλοι μας, δεν ακούμε τα μηνύματα που μας στέλνει
η ψυχή και τα μαθήματα που παίρνουμε είναι ελλειπή
Ετσι η ψυχή κάνει ένα δεύτερο γύρω ( πολλοστό γύρω) και με
βάση το κάρμα που δημιούργησε ( τις εμπειρίες δηλ. που
συνέλεξε) , ξανασυλέγει    νοητική  ύλη, συναισθηματική ύλη
και ζωτική ενέργεια και ξαναενσαρκώνεται, φτιάχνοντας
καινούργια προσωπικότητα . Αυτό γίνεται συνέχεια.
Οταν πεθαίνουμε , φεύγει πρώτα το υλικό στοιχείο , μετά η
ζωτική ενέργεια, αμέσως μετά διαλύεται  το συναισθηματικό
στοιχείο ,και κατόπιν το νοητικό στοιχείο. Μένει η ψυχή ,
 (ο κρύσταλλος ), γυμνή  και επάνω της 'εχουν χαραχτεί οι
εμπειρίες της συγκεκριμένης ενσάρκωσης.
Και ποιος είναι ο σκοπός όλου αυτού του παιχνιδιού?
Η ψυχή καθοδηγείται και εντυπώνεται απο τον Ανώτερο Εαυτό
και απο την τονική μας .
Δηλ. ο Ανώτερος Εαυτός καθοδηγεί την ψυχή συνεχώς πάνω
στην τονική της , προκειμένου να μπορέσει να αποταυτιστεί
απο τις κατώτερες ταυτίσεις που έχει μέσα  στο πεδίο της μορφής και μέσα στο πεδίο της ύλης , ώστε να μπορέσει
κάποια στιγμή να φτάσει στο πεδίο της δημιουργίας ώστε να
γίνει η ενσωμάτωση με την Θεία Ουσία .
Η όλη διαδικασία φαίνεται εύκολη ή μάλλον ακούγεται εύκολη
Είναι ομως το πιο δύσκολο πράγμα που υπάρχει, και δεν μπορώ
να καταλάβω γιατί ο Δημιουργός επιτρέπει, και για πιο λόγο,
να γίνεται όλος αυτός ο συνεχής κύκλος αυτού του σκληρού
παιχνιδιού.  Το ονομάζω σκληρό, γιατί είναι όντως.
Αυτή η καημένη η ψυχή μας βρίσκεται μεταξύ δύο πυρών.
Απο την μια δέχεται την  'εντύπωση ' του Ανώτερου Εαυτού
προκειμένου να μπορέσει να απαλλαχτεί απο τις ταυτίσεις και
να ανέβει και απο την άλλη έλκεται απο την προσωπικότητα
δηλ. απο την νοητική και συναισθηματική ύλη και την
ζωτική ενέργεια. Η προσωπικότητα είναι η ταύτιση της ψυχής
με την ύλη, με το σώμα. Πως δηλ. μπορεί η καημένη η ψυχή
να αποφύγει τις σειρήνες της ύλης που την καλούν συνεχώς
στις απολαύσεις της  σάρκας και της ύλης.
Οπότε, γιαυτό η διδασκαλία τονίζει οτι η διαδικασία της
μαθητείας είναι στην ουσία η αποταύτιση   απο την προσωπι-
-κότητα  προκειμένου καθένας απο εμάς να έρθει σε επαφή
με τον Ανώτερο Εαυτό του και έτσι να μπορέσει η ψυχή του
να απελευθερωθεί και να εξελιχθεί πνευματικά. 
Το ερώτημα που θέτω συνεχώς στον εαυτό μου είναι, πως θα
κάνω την προσωπικότητα μου να καταλάβει οτι αυτό που ζει
τώρα μέσα στο υλικό πεδίο είναι μια ψευδαίσθηση και οτι
τίποτα απο όλα αυτά δεν είναι αληθινό , και οτι στην ουσία
δεν χρειάζομαι τίποτα απο όλα αυτά?
Ας σηκώσουμε όλοι τα μάτια ψηλά και ας αφουγκραστούμε
τα μηνύματα, τα σήματα ,που μας έρχονται απο παντού,
απο αυτούς που θέλουν να μας βοηθήσουν
Πολλά ερωτήματα δεν έχουν απαντήσεις, το συγκεκριμένο
ομως  έχει!!!  αποταυτιση.
Ας είμαστε όλοι καλά και ας  αποταυτιστούμε  έστω απο κάτι
μικρό σήμερα!! για αύριο έχει ο Θεός.  



  
   


  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου