Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2010

1η   ΕΒΔΟΜΑΔΑ  ΤΟΥ  ΟΚΤΩΒΡΗ .  ΤΡΙΤΗ  5-10-10

ΓΕΙΑ  ΣΟΥ  ΣΥΜΠΑΝ
Και πάλι εδω και αυτήν την εβδομάδα να προσπαθώ.
Ειμαι στο 3ο κέντρο  ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ , και θα συνεχίσω την άσκηση με το ενεργειακό μπαλόνι
ενεργοποιόντας και αυτό το κέντρο.
Εστιάζω την προσοχή μου σε αυτό το κέντρο που ειναι ενας μικρός φωτεινός ήλιος και έχει μέγεθος
σαν μια μπάλα του τένις. Κάθε φορά που θα εισπνέω  το κέντρο θα μεγαλώνει και θα καταλαμβάνει
όλη την κοιλιακή χώρα και  μέχρι το διάφραγμα ,και θα γεμίζει με όλες τις αρετές και θετικές
ιδιότητες του κέντρου.
 Κάθε φορά που θα εκπνέω θα αποβάλλω ολα τα αρνητικά και το κέντρο θα επανέρχεται
στο μέγεθος του. Παίρνω μερικές απλές αναπνοές και εκπνοές.
ΚΑΙ !! ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ                       -ΕΚΠΝΕΩ  ΤΗΝ  ΑΠΟΤΥΧΙΑ
            ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ                     -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΟΝ  ΦΟΒΟ
            ΑΝΑΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΘΕΛΗΣΗ                      -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΑΔΡΑΝΕΙΑ
            ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΚΤΊΜΗΣΉ         -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΗΤΤΟΠΆΘΕΙΑ
            ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΗΝ  ΕΛΕΥΘΕΡΕΙΑ                -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΟΝ  ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΌ
            ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΟΝ  ΡΕΑΛΙΣΜΟ                    -ΕΝΠΝΕΩ   ΤΙΣ  ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
            ΑΝΑΠΝΕΩ  ΤΟΝ  ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ              -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ
            ΑΝΑΠΝΕΩ   ΤΟ  ΚΥΡΟΣ                             -ΕΚΝΠΕΩ   ΤΗΝ  ΑΔΥΝΑΜΙΑ
            ΑΝΑΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ               -ΕΚΠΝΕΩ   ΤΗΝ  ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ.
Και ετσι γεμίζω με κάθε αναπνοή μου το ενεργειακό μου μπαλόνι με όλα τα θετικά ,και με κάθε
εκπνοή μου αδειάζω ολα τα αρνητικά.
Εχω ενεργοποιήσει  και αυτο το κέντρο  και προχωρώ πρός τα επάνω στο κέντρο της καρδιάς,
μέσα απο το κεντρικό μου κανάλι.
4ο  ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ  ΚΑΡΔΙΑΣ.
Αυτο το κέντρο βρίσκεται στο κέντρο του θώρακα και ο αδένας που ελέγχει ειναι ο θυμος.
Εχει χρώμα  πράσινο  ,το στοιχείο του ειναι  ο αέρας.
Εχει σχέσει  με τους πνέυμονες, την καρδιά ,τα χέρια ,τα αιμοφόρα αγγεία.
Εχουμε φτάσει στο κεντρικό σημείο του συστήματος των κέντρων.
Πρός τα επάνω έχουμε τα διανοητικά και πνευματικά επίπεδα και προς τα κάτω  έχουμε τα
εγκόσμια κέντρα.
Το έργο αυτου του κέντρου ειναι να ολοκληρώσει και να ισορροπήσει τα πεδία του νου και του
σώματος.
ΤΟ  ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ  ΑΓΑΠΗΣ.
Και βέβαια αυτη η αγάπη ειναι εντελώς διαφορετική  απο την σεξουαλική  και τον έρωτα του 2ου
κέντρου. Η σεξουαλική αγάπη και το πάθος έχουν συγκεκριμένα αντικείμενα αγάπης. Στο 4ο κέντρο
η  ΑΓΑΠΗ δεν ειναι εξαρτώμενη απο το αντικείμενο της  αλλά βρίσκεται μέσα μας σαν κατάσταση
ύπαρξης. Εδω η ΑΓΑΠΗ  δεν εξαρτάται απο την επιθυμία ή  την ανάγκη.
Η  ΑΓΑΠΗ ΕΔΩ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ,ΑΛΛΑ ΘΕΜΑ  ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ.
Ομως  πριν μάθουμε την αγάπη αυτού του  κέντρου  ,πρέπει να μάθουμε μερικά άλλα πράγματα.
-Να μάθουμε να βλέπουμε τον κόσμο σαν  " σχέσεις "  Δηλαδή τη κάνει τα πράγματα να ενώνονται
 και να παραμένουν συνδεδεμένα με άλλα πράγματα.
-Να μάθουμε να έχουμε ισορροπία μεταξύ του νου και του σώματος μας
-Να μάθουμε να αφήνουμε στην άκρη το "εγω' μας, μια κατάσταση που μας δίνει την ικανότητα
  να συγχωνευόμαστε με τα πράγματα που ειναι έξω απο εμας.
Κάθε κέντρο του σώματος μας ειναι ευθυγραμμισμένο και συνδεδεμένο με το κεντρικό μας
κανάλι. Αν δεν είμαστε σε ισορροπία μέσα στους εαυτους μας τα κέντρα βγαίνουν εκτός
ευθυγράμμισης  ,οπως μετατοπίζονται οι σπόνδυλοι της σπονδυλικής μας στήλης.
Το κέντρο της καρδιάς καθώς ειναι  το κεντρικό σημείο μας υποφέρει και παθαίνει μεγάλες βλάβες
αν "φύγει" απο την θέση του.
Η ανισορροπία στο κέντρο της υπαρξης μας μπορεί να βγάλει ολόκληρο το σύστημα μας εκτός
λειτουργίας.Και οχι μόνο μεταξύ των ανω και κάτω κέντρων ή  του νου και του σώματος  αλλά
επίσης μεταξύ του μέσα και του έξω,δηλ. μεταξύ του εγώ και του Ανώτερου Εαυτου μας.

 ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΠΕΤΥΧΕΙ ΠΡΩΤΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ,
ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Το κλειδί ειναι η συνειδητοποίηση της μη διαχωριστικότητας των πάντων.
Αυτη η ενότητα με τα πάντα ειναι το απελευθερωτικό ρεύμα της ζωής.Αυτη η εμπειρία της ελευθερίας
της αγαλλίασης ,της αγάπης ,της  ένωσης και της υπέρβασης ειναι μια πολυ  ιερή κατάσταση
συνείδησης.
Οταν βγαίνουμε έξω απο αυτην την αγάπη ,επιστρέφουμε στον υλικό κόσμο ,τον μοναχικό και
ξεχωριστό εαυτό μας.
Ομως !! οταν βιώνουμε αυτην την αγάπη σηκωνόμαστε ψηλά ,πετάμε, βρισκόμαστε αλλου, εστω και για λίγο ,και οταν την χάνουμε αισθανόμαστε οτι χάνουμε την γείωση μας.
Αν θέλουμε να την διατηρήσουμε χρειαζόμαστε ένα εδαφος απο το οποιο να τρεφόμαστε και να της
δίνουμε ρίζες.Δηλαδη  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ,ΤΟΥ
ΕΓΩ ΜΑΣ  ,ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΚΕΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΛΗΣΗ.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΓΕΙΩΣΗ.-ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ
ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
ΣΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ -  ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ  ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΜΑΣ.

Στοργή 'η  Συγγένεια ειναι ο όρος που χρησιμοποιηται  στη Χημεια για να περιγράψει την τάση μιας
ουσίας να ενωθεί με μια άλλη.
Το αποτέλεσμα της Στοργής ειναι ο Δεσμός.Οταν δυο ουσίες με Συγγένεια η μια για την άλλη έρχονται κοντά ,αυτές εχουν την τάση να δεσμευτούν σχηματίζοντας μια μόνιμη σύνδεση.
Κάθε μια έχει κάτι που η άλλη θέλει και χρειάζεται.
Ειναι ολοφάνερο οτι οι ανθρώπινες σχέσεις ειναι παρόμοιες με τις χημικές δεσμεύσεις.
Μας έλκουν οι άνθρωποι με τους οποιους έχουμε Συγγένεια ,που την λέμε και Χημεία.
Βέβαια η πιο σημαντική όψη της Στοργής-Συγγένειας  βρίσκεται οχι στις 'χημικές' μας συνδέσεις
με του άλλους αλλα στην Στοργή που μπορούμε να νιώσουμε για τον ιδιο τον εαυτο μας.

ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΣΤΟΡΓΗΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΟΝΗΣΗ
ΑΓΑΠΗΣ ,ΑΠΟΔΟΧΗΣ, ΚΑΙ ΧΑΡΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ  ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.
ΑΠΛΩΣ ΟΤΑΝ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΟΥ ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΑ
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΤΣΙ
ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ  Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΑΓΑΠΗ. ΜΕ ΑΠΟΔΟΧΗ
ΚΑΙ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ,. ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟ
ΝΑ  ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΑΓΕΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΞΩ ΜΑΣ.
Η Αγάπη ειναι μια ενοποιημένη δυναμη . Ειναι η αλήθεια του σύμπαντος. Επιτρέπει την αλλαγή
και την ελευθερία.
Για κάποιους απο εμας ειναι ευκολώτερο να ζουν χωρίς αγάπη απο το να ρισκάρουν το άνοιγμα
το μοίρασμα και την αποτυχία να ενωθούν.
Η ΑΠΟΡΡΙΨΗ ειναι ισως ενας απο τους πιο βασικούς φόβους αυτου του κέντρου.
Η Απορριψη αυτή απειλεί το βασικό  σύστημα της ισορροπίας μας,της βασικής Στοργής.
Αντι να συνδεθούμε εσωτερικά ,αποκοβόμαστε και διαχωριζόμαστε.
Ομως αυτος ο φόβος ειναι και η δικλειδα "ασφαλείας'  που μας βοηθά να ισορροπήσουμε την ροή
της εισόδου και εξόδου απο αυτο το κέντρο.
Γιαυτο χρειάζεται η ισορροπία σαυτο το κέντρο.
Ουτε πολυ ανοιχτό, ουτε πολυ κλειστό .
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΜΕ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ,ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ
ΔΥΝΑΜΗ ,ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ,ΝΑ "ΒΛΕΠΟΥΜΕ" ,ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ
ΜΑΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΕΙ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΖΩΗ.

ΑΥΤΗ Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΝΗ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ.

Ειθε πάντα να αγαπάμε και να μας αγαπούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου