ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011

ΤΕΤΑΡΤΗ  25- 4- 12

ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ ΣΟΥ.

Ωραία η θεωρία των 4 Κόσμων, αν και δύσκολη μου είπαν πολλοί. Σε τι θα μας χρησιμεύσει να ξέρουμε το πως έγιναν οι

κόσμοι? Τα πράγματα τρέχουν, τι εφαρμογή μπορεί να έχει 

αυτή η θεωρία? και πως μπορεί να μας βοηθήσει στην καθημερινότητα μας?

 Τι με ενδιαφέρει εμένα αν ο Θεός ονειρεύεται και κάνει

όλα αυτά , που κάνει? εδώ χανόμαστε........

Πράγματι , κατ'αρχάς η σύλληψη της όλης θεωρίας είναι δύσκ-

-ολη. Αν  ξεπεράσουμε όμως την αρχική δυσκολία θα δούμε οτι

υπάρχει λόγος που η Διδασκαλία επιμένει στο να εξηγεί το πως

και το γιατί.

Ας αρχίσουμε απο την βασική  αρχή της Διδασκαλίας.

ΜΕΣΑ ΜΑΣ  ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ Ο  ΘΕΙΟΣ  ΣΠΙΝΘΗΡ,  Η ΘΕΙΑ

ΟΥΣΙΑ.

Ωραία θα μου πει κάποιος, και τι μ'αυτό? σε τι μου χρησιμεύει?

Μα αν κατανοήσω βαθιά μέσα μου, αυτό το απλό και μαζί 

μεγαλειώδες  πράγμα, αμέσως αλλάζουν τα πάντα για μένα.

Δεν θά αναφέρω εδώ τα συνηθισμένα περί αγάπης και ενότητας

Δεν θα πω τα αυτονόητα οτι όλοι είμαστε ένα κ.τ.λ.......

Θα πω το ουσιώδες. Αν μέσα μου υπάρχει  έστω και ένα απειρο-

-έλαχιστο κομμάτι της Θείας Ουσίας, πρακτικά μπορώ να το

χρησιμοποιήσω ,για να κάνω διάφορα πράγματα.

Δεν είμαι ο Θεός, έχω ομως ένα κομμάτι του και αφού Αυτός

δημιουργεί, άρα κάτι μπορώ να κάνω και εγώ ,  αρκεί να το

πιστέψω και να αφεθώ σ'αυτό το Θεϊκό κομμάτι μου.

Η όλη διαδικασία της Δημιουργίας μας δείχνει τον Δρόμο.

Κατ'αρχάς η Θεία Συνείδηση ανεγνώρισε τον εαυτό της.

Τι πιο απλό απο το αναγνωρίσουμε και εμείς , και να αποδεχ-

-θούμε , την Θεία Ουσία μέσα μας?

Τα επόμενα βήματα της όλης δημιουργίας, των απανωτών

ονείρων της Θείας Συνείδησης, μπορούν άνετα να εφαρμο-

-στούν στην καθημερινότητα μας.

Τι έκανε ο Θεός? Δημιούργησε τα αρχέτυπα -ιδέες , τα κατέβα-

-σε μέσα στην ενέργεια και κατόπιν τα άφησε να συλλέξουν

ύλη και να υλοποιηθούν .

Η απλοϊκή αυτή παρουσίαση δεν στερεί σε τίποτα την βασική

ιδέα της δημιουργίας.

Δεν είμαι ο Θεός, όμως μπορώ να ακολουθήσω τα βήματα του

στην καθημερινότητα μου και να δημιουργήσω την δική μου

πραγματικότητα, το δικό μου όνειρο.

Τι κάνω λοιπόν , με λίγα λόγια?

Δημιουργώ την ιδέα μου , την εμποτίζω με ενέργεια και την

αφήνω να περισυλλέξει ύλη ώστε να υλοποιηθεί.

Είμαι δημιουργός και αυτά είναι τα απλά βήματα μιας δημιου-

-ργίας.  Πιστεύω οτι τώρα έγινε πιο κατανοητή η όλη θεωρία

των κόσμων.

Περιέγραψα πολύ απλοϊκά την αλληλουχία των ονείρων μέσα

στα όνειρα της Θεϊκής  Συνείδησης και ζητώ συγνώμη γι'αυτό

Ολοι μας  όμως, πιστεύω οτι καταλαβαίνουμε , πως αυτό που συμβαίνει σε εκείνα τα επίπεδα  είναι κάτι το ασύλληπτα

μεγαλειώδες, κάτι που απορρέει μόνο απο τον Ενα και μοναδικό

Δημιουργό. Εμείς , η πολύ-πολύ κατώτερη αντανάκλαση του

μπορούμε μόνο να μιμηθούμε τον τρόπο του , να ακολουθήσου-

-με το Σχέδιο του , και να δημιουργήσουμε τον δικό μας

μικρόκοσμο.  

Τα περιγράφω όλα πολύ απλά και ωραία. Η αλήθεια όμως είναι

οτι οι πιο πολλοί απο εμάς αναρωτιόμαστε αν όντως υπάρχει 

αυτό το περιβόητο θεϊκό κομμάτι  μέσα μας , κι'αν ναι γιατί οι

πιο πολλοί δεν το αναγνωρίζουμε. Αφορμή για αυτές τις σκέψεις

μου ήταν κάποιες κουβέντες , τώρα το Πάσχα, σε ώρα χαλάρω-

-σης , οπου είμαστε όλοι μαζεμένοι και λέμε παλιές ιστορίες.

Η μητέρα μου , λοιπόν, μου είπε οτι όταν είμουν πολύ μικρή

5-6 χρονών  , κάθε πρωί , έβγαινα στην πόρτα του σπιτιού μας

( ήταν μονοκατοικία ) , περίμενα ένα τυφλό που περνούσε κάθε

μέρα, τον έπαιρνα  απο το χέρι, και τον πήγαινα  μέχρι την

στάση. Εγώ αυτό δεν το θυμόμουν καθόλου. Η όλη ιστορία με

προβλημάτισε πολύ. Είναι φανερό οτι αυτό που ωθεί μια

ανθρώπινη ύπαρξη σε τέτοιες πράξεις, είναι αυτό ακριβώς το

κομμάτι του Θεού μέσα της. Τι γίνεται όμως μετά?  Πού χάνετε

η αγνότητα, η ανιδιοτέλεια, η χαρά του να προσφέρεις χωρίς

κανένα αντάλλαγμα? Πώς γίνεται και θάβουμε τόσο βαθιά 

μέσα μας , αυτό που θα έπρεπε να κυριαρχεί και να μας καθοδη-

-γει συνεχώς? Απαντήσεις που οφείλουμε να βρούμε ο καθ'ενας

μόνος του, γιατί για τον καθ'έναν  μας ο λόγος είναι και διαφο-

-ρετικός. Από κανέναν μας δεν λείπει η Θεία Ουσία, απλώς την

έχουμε ξεχάσει ,κάπου θαμμένη, κάτω απο στρώματα ύλης και

ψεύτικων αναγκών. Αυτό το ατόφιο κομμάτι χρυσού που

υπάρχει μέσα μας, και που όταν είμασταν  μικροί εκδηλωνόταν

αυθόρμητα και αβίαστα, μας περιμένει να το ανασύρουμε απο

τα βάθη στα οποία το έχουμε ρίξει. Στο χέρι μας είναι να

βουτήξουμε στα βαθιά του εαυτού μας και να το φέρουμε στην

επιφάνεια του είναι μας.

Έχουμε πολύ  δουλειά να κάνουμε, η Θεία Δύναμη είναι μαζί

μας, και εμείς απο καρδιάς αφηνόμαστε σ'αυτήν.

-

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012

ΤΡΙΤΗ  17  -  4  - 12

ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ

Την τελευταία φορά αναφέρθηκα εν συντομία στους  4 κόσμους.
1) ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ  ΚΟΣΜΟΣ
2) ΚΟΣΜΟΣ  ΤΗΣ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
3) ΝΟΗΤΙΚΟΣ  ΚΟΣΜΟΣ
4) ΚΟΣΜΟΣ  ΤΗΣ  ΔΡΑΣΗΣ.
Θα τους πάρουμε έναν- έναν για να καταλάβουμε περί τίνος 
πρόκειται.
1) Πνευματικός Κόσμος.
Το τι ακριβώς είναι αυτός ο κόσμος , δεν είναι και πολύ εύκολο
να το κατανοήσουμε. 
Βασικά είναι η  ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ , η οποία είναι πανταχού παρούσα
και τα πάντα πληρούσα. Εδώ είναι η Θεϊκή Συνείδηση , ο Θείος
Σπινθήρ από τον οποίο προέρχονται όλα τα υπόλοιπα μέσα στους
εκδηλωμένους κόσμους. Εδώ είναι η πρωταρχική εκδήλωση
από την οποία προήλθαν τα πάντα.
Όλες οι θρησκείες λένε και ξανα-λένε  οτι όλοι οι άνθρωποι
είμαστε ένα , πως οτι κάνεις για τον διπλανό σου είναι σαν να το
κάνεις στον εαυτό σου.  "Αγαπάτε αλλήλους σα σ'εαυτόν " είπε
ο Χριστός. Είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε  το πως και το
γιατί αυτού του αξιώματος. Ακόμη δε πιο δύσκολο να το εφαρμ-
-όσουμε. Ίσως αν κατανοούσαμε την βαθύτερη και καταλυτική
αλήθεια , που είναι συνάμα και τόσο απλή , να μας ήταν και 
ευκολότερο στην εφαρμογή του.
Η  ΑΛΗΘΕΙΑ  ΕΙΝΑΙ  ΜΙΑ=
Υπήρχε και θα υπάρχει για πάντα μία και μοναδική Θεία Ουσία.
Από αυτήν την Θεία Συνείδηση δημιουργήθηκαν τα πάντα, από
τα ανώτερα θεϊκά όντα  μέχρι την κατώτερη βαθμίδα της Δημι-
-ουργίας, που είναι ο άνθρωπος. Όλοι και όλα έχουν μέσα τους
ένα κομματάκι από την αρχική , άπειρη,  ΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑ.
 Η κάθε παράδοση έχει και την δικιά της ονομασία γι'αυτό το
κομμάτι που υπάρχει μέσα μας. Όμως όπως και να ονομαστεί
εξακολουθεί και είναι ο ΘΕΙΟΣ ΣΠΙΝΘΗΡ, Ο ΕΝ ΕΙΜΗΝ
ΧΡΙΣΤΟΣ,  Ο ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ.........
Από αυτήν , λοιπόν, την πανταχού παρούσα ουσία αποτελούνται
τα πάντα άρα και ο άνθρωπος , που το ανώτερο κομμάτι του, το
πνευματικό, είναι μέρος της Θείας Συνείδησης.
Ξέρω οτι τα έχω πει πολλές φορές όλα αυτά και πιθανόν με τις
ίδιες  ακριβώς λέξεις,  και εσείς που τα ξαναδιαβάζετε να λέτε
'πες μας και κάτι καινούργιο'. Το καινούργιο όμως είναι πάντα
αυτό, η μία και μοναδική αλήθεια.  Η  ΘΕΙΑ  ΟΥΣΙΑ  ΗΤΑΝ
ΚΑΙ  ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ  ΤΟ  ΑΛΗΘΙΝΟ  ΚΑΙ  ΒΑΘΥΤΕΡΟ
ΚΟΜΜΑΤΙ  ΜΑΣ.
Όποιος από εμάς το κατανοήσει αυτό , όχι εγκεφαλικά , όχι μόνο
με την λογική του, αλλά με την καρδιά του και την ψυχή του
βρίσκεται είδη αλλού. 
2) Κόσμος της Δημιουργίας.
Όσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε την ιδέα της Θείας Ουσίας
που υπάρχει παντού, άλλο τόσο δύσκολο είναι να συλλάβουμε
το πως αυτή η Θεία Συνείδηση προχώρησε σε ένα είδος αυτοτρ-
-οποποίησης. Δηλ. ο εκδηλωμένος Θεός αυτοτροποποιήθηκε
από μόνος του προκειμένου να παράσχει μια Δημιουργία.
Δημιούργησε, δηλ. κάποια δημιουργήματα παίρνοντας  ουσία απο την Ουσία του.
Έτσι , λοιπόν, ο εκδηλωμένος Θεός μετατρέπεται σε Θεό Δημι-
-ουργό , ο οποίος έπλασε τους κόσμους, σε Θεό Πλάστη, ο οποίος
κατασκεύασε και τον άνθρωπο, σύμφωνα με την παράδοση μας.
Ετσι , λοιπόν, σ'ενα δεύτερο πεδίο , σ'αυτόν τον κόσμο , στον
Κόσμο της Δημιουργίας και των Αρχετύπων, η Θεία Συνείδηση
περνά σε μια διαδικασία δημιουργίας και έτσι παράγονται οι
Κοσμικοί Νόμοι, αυτοί οι αναλλοίωτοι κοσμικοί νόμοι που διέπουν την Δημιουργία. Εκεί , σ'αυτό το πεδίο παράγεται και το
Θείο Σχέδιο.
Το Θείο Σχέδιο είναι το πλάνο του Θεϊκού Όντος με βάση το 
οποίο παράγονται όλα τα δημιουργήματα , δηλ. η μήτρα , τα
αρχέτυπα των πάντων. 
Είναι αυτά τα οποία ο Πλάτων ονόμαζε Πρότυπες Ιδέες, τα
πρότυπα , τα καλούπια, σύμφωνα με τα οποία  θα παραχθούν
όλα τα υπόλοιπα , ξεκινώντας από τον κόσμο της δημιουργίας
και κάτω.
Αυτά βέβαια τα πρότυπα, τα εκμαγεία των πάντων, δεν είναι 
παρά  πνευματικά και άυλα  σχέδια μέσα στην Θεία Ουσία  του
Θείου Όντος. 
3) Κόσμος της  Μορφής.
Μην μπερδευτούμε και φαντασθούμε υλικές μορφές. Είμαστε
ακόμη πολύ επάνω. Εδώ μιλάμε για ενέργεια. Όλα τα πρότυπα
και τα εκμαγεία των πάντων, με βάση το Θείο Σχέδιο ενδύονται
ενέργεια, η οποία ενέργεια είναι και αυτή μέρος της Θείας Ουσίας.  Εδώ στόν κόσμο της μορφής με βάση το πνευματικό
σχέδιο παράγεται η  ΔΙΑΝΟΙΑ  ,  ο  ΝΟΥΣ, το  ΝΟΗΤΙΚΟ
ΣΤΟΙΧΕΙΟ. Εδώ δημιουργείται το Θυμικό , το Συναίσθημα, η
Ζωτική Δύναμη , αυτό που σε άλλες παραδόσεις ονομάζεται
 'βιοενέργεια', 'πράνα', 'τσί'.
Αυτή είναι η ζωτική ενέργεια που μετά εμψυχώνει την ύλη.
Σ'αυτό το πεδίο της μορφής , βασιλεύουν οι σκεπτομορφές.
Οι σκεπτομορφές είναι στην ουσία ένα όνειρο, το οποίο αποτελ-
-είτε από σκέψεις , συναίσθημα και ζωτική δύναμη , το οποίο
'όνειρο' κάποια στιγμή πήζει , γίνεται συμπαγές και υλοποιείτε
γεννώντας τον τελευταίο κόσμο πλέον , πιο κάτω, τον κόσμο
της ύλης.
Τώρα βέβαια , γίνεται και εντελώς κατανοητό ,το πως πρέπει να
δουλευτούν οι διάφορες σκεπτομορφές που κατασκευάζουμε.
Αν λείπουν αυτά τα 3 στοιχεία δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν
επιτυχία.
4)Κόσμος της Δράσης- Υλης.
Ετσι , λοιπόν, από εκεί που στην αρχή στό πρώτο πεδίο υπάρχει
η διάχυτη Θεϊκή Συνείδηση , αυτή περνά σε μια κατάσταση
προβολής. Αποκτά δηλ. στόχο.
Για να καταλάβουμε καλύτερα το πως λειτουργεί ,θα πάμε πάλι
στο παράδειγμα του οραματισμού με τις σκεπτομορφές, για να
πετύχουμε κάτι που θέλουμε.
- Έχουμε ένα στόχο (μια επιθυμία)  
-Δημιουργούμε ένα σενάριο, σαν βιντεάκι, στο οποίο βάζουμε
 ήχο , ......
- Βάζουμε στην σκεπτομορφή μας  συναίσθημα , ψυχική δύναμη
- Βάζουμε στην σκεπτομορφή μας ζωτική ενέργεια.
Με αυτόν τον τρόπο ζωογονούμε την σκεπτομορφή μας , η οποία
σιγά- σιγά αρχίζει και συλλέγει ύλη και πήζει και δημιουργεί 
πλέον γεγονότα και καταστάσεις στον υλικό κόσμο.
Φανταστείτε αυτή  τη διαδικασία  να γίνεται απο το Θείο Ον.
Στό δικό του επίπεδο να δημιουργεί , μέσα σε ένα όνειρο, μια
προβολή, και μέσα απο εκεί να προβάλλει το Θείο Σχέδιο, οι
Νόμοι, μέσα απο τους οποίους θα εξελιχθούν τα Πρότυπα, τα
Αρχέτυπα και μετά μέσα απο μια άλλη προβολή να εμπλουτίζετ-
-ται όλο αυτό με Διάνοια, Συναίσθημα, και Ζωτική Ενέργεια.
Ολο αυτό είναι μια Θεική σκεπτομορφή δημιουργίας, η οποία
έπηξε σιγά-σιγά συλέγοντας ύλη.
Και που είναι εδώ ο άνθρωπος?
Μα φυσικά παντού. Αφού δημιουργήθηκε μέσα απο μια σκεπτο-
-μορφή του Θεού.  
 Ας μείνουμε όμως εδω για απόψε, και ας επεξεργασθούμε καλά
μέσα μας την μοναδική μας αλήθεια, 'έχουμε  μέσα μας ένα
κομμάτι της  Θείας  ουσίας'.
Ας είμαστε πάντα όλοι καλά , και το λαμπρό φως της ανάστασης
να καίει  στις καρδιές μας.
  

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012

ΔΕΥΤΕΡΑ  2 - 4  - 12
ΣΥΜΠΑΝ  ΓΕΙΑ  ΣΟΥ.
Είμαι και πάλι εδώ , γερή, δυνατή, και γεμάτη κέφι.
Πέρασα κάποιες δύσκολες καταστάσεις, λόγω βλακείας μου, το
ομολογώ, και επειδή ζόρισα αρκετά τον εαυτό μου, το έβγαλα
τελικά σε ψυχοσωματικό επίπεδο με μια πολύ σοβαρή ίωση.
Κάθε φορά ,που μου συμβαίνει κάτι , έχω ,έστω και το λίγο 
μυαλό ,να προσπαθώ να καταλάβω το πως και το γιατί.
Αυτή τη φορά άργησα να καταλάβω το γιατί. Νόμιζα, αφελώς
οτι εγώ έχω ξεπεράσει κάποια πράγματα και οτι είμαι πάνω από
αυτά. Τελικά κατάλαβα οτι έχω καβαλήσει λίγο το καλάμι ,και
οτι θα πρέπει να προσγειωθώ. Η ιστορία έχει ως εξής=
Ανέκαθεν , έχω μια πολύ γόνιμη φαντασία. Αυτό μου το χαρακτ-
-ηριστικό ενισχύεται και από τα πολλά βιβλία που διαβάζω.
Όμως τι βιβλία? Βιβλία που έχουν να κάνουν με νεράιδες, μάγους, ήρωες, άλλους κόσμους φανταστικούς, δράκους και
όλα τα φανταστικά. Παρακολουθώ όλες τις νέες εκδόσεις και
επισκέπτομαι το βιβλιοπωλείο τουλάχιστον μια φορά την εβδο-
-μάδα. Έχω ,δε, μια μεγάλη βιβλιοθήκη με εκατοντάδες, πλέον,
βιβλία. Τα Χριστούγεννα πήγα, λοιπόν , με χαρά να αγοράσω
ένα καινούργιο που είχε βγει. Το ζητάω από τον πωλητή που
ήταν εκεί, και αυτός αφού με κοίταξε καλά, ( έτσι μου φάνηκε)
μου λέει με ένα υφάκι απαξιωτικό (που και αυτό μπορεί να μου
φάνηκε έτσι) , αυτό κυρία μου , είναι στο εφηβικό τμήμα.
Θα μου πείτε τώρα και τι είναι αυτό? Εγώ εκείνη την ώρα
πάγωσα μέσα μου, αισθάνθηκα την κουβέντα του σαν ένα δηλη-
-τηριασμένο βέλος που με βρήκε κατευθείαν στην καρδιά.
Η πρώτη μου σκέψη ήταν ,δηλ. δεν έχω μεγαλώσει, δεν έχω
ωριμάσει, δεν έχω γίνει πιο σοφή, δεν λειτουργώ σαν ενήλικας
αλλά σαν έφηβη? Από εκεί και πέρα με πήρε ο κατήφορος.
Άρχισα να αμφισβητώ τα πάντα στην ζωή μου, όλα όσα έχω
κάνει, και όλα όσα σχεδίαζα να κάνω. Ξαφνικά βρέθηκα χωρίς
στόχο και χωρίς σκοπό, χωρίς λόγο ύπαρξης. Τώρα που το
σκέφτομαι , η όλη υπόθεση είναι για γέλια, και εντελώς ανόητη
και γελοία.  Όμως εγώ την βίωσα εντελώς δραματικά και έντο-
-να. Σταμάτησα να διαβάζω και έτσι αποκόπηκα απο ένα κομμά-
-τι του εαυτού μου πολύ σημαντικού για μένα. Ξαφνικά όλα ήταν
κενά και ανούσια, χωρίς ίχνος χαράς και ενδιαφέροντος. 
Χωρίς δεύτερη σκέψη καταπάτησα όλες τις αρχές και τις αξίες
που εδώ και τόσο καιρό προσπαθώ να μεταδώσω.
Το ' δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατούσες' ισχύει εντε-
-λώς στην περίπτωση μου.
Άφησα έναν ξένο και εντελώς ανίδεο άνθρωπο να καθορίσει το
τι είμαι και το πως αισθάνομαι.
Άφησα το λόγο του να γίνει δηλητήριο και να με δηλητηριάσει
στην κυριολεξία.
Πήρα προσωπικά τον λόγο του, που αυτός τον είπε, εντελώς
μηχανικά, είμαι σίγουρη για αυτό.
Πήρα προσωπικά το ύφος του,  άλλο τεράστιο λάθος.
Έκανα χιλιάδες ανόητες υποθέσεις ,και μόνο υποθέσεις, που δεν
είχαν καμία βάση και έτσι βυθίστηκα κυριολεκτικά μέσα στην
μιζέρια και την απάθεια, και όλο αυτό από τι? από τις τυχαίες
λέξεις κάποιου άσχετου με εμένα. Όλο αυτό  ήταν ένα σπουδαίο
μάθημα για μένα. Μου έμαθε οτι πρέπει να επαγρυπνώ συνεχώς
οτι η μαθητεία δεν έχει τέλος, οτι όταν αφηνόμαστε νομίζοντας
οτι είμαστε προς το τέλος, αρκεί μια τυχαία κουβέντα για να μας
ρίξει στην προσωπική μας κόλαση.
Τι είναι μια λέξη ,που την λέει κιόλας ένας άγνωστος?
Τι είναι αυτό που θα μας κρατήσει σε ισορροπία ,ώστε το είναι
μας, ο εαυτός μας, να μπορεί να είναι ισχυρός και όχι ευάλωτος
στην κάθε δηλητηριώδη λέξη?
Με πιο τρόπο θα μπορώ να είμαι επικεντρωμένη στον εσώτερο
και βαθύτερο εαυτό μου?
Πως θα στρέψω την προσοχή μου και άρα την ενέργεια μου εκεί?
Ορίστε κάποια από τα πολλά ερωτήματα που θέτω τώρα στον
εαυτό μου. Ερωτήματα που νόμιζα οτι είχα την απάντηση τους.
Το Σύμπαν όμως μου έδειξε ,το πόσο ανόητη και γελοία μπορώ
να γίνω ανά πάσα στιγμή, και το πόσο εύκολα μπορώ να ξεχάσω
όλα όσα έχω μάθει. 
Τώρα που το σκέφτομαι εντελώς ήρεμα, απορώ με τον εαυτό μου το γιατί είδα την αρνητική πλευρά της κουβέντας του
πωλητή και δεν είδα την θετική της. Όλοι μας θα θέλαμε να
είμαστε σε εκείνη την ενεργητική κατάσταση όπου όλα είναι
δυνατά, η φαντασία οργιάζει, όλοι οι δρόμοι είναι ανοικτοί
μπροστά μας, το μέλλον είναι εκεί και μας περιμένει, η ζωή είναι
απλωμένη και μας περιμένει και εμείς οφείλουμε να βάλουμε
την φαντασία μας να δουλέψει για να βάλουμε  τους στόχους της
ζωής μας σε κίνηση.
Γιατί ,λοιπόν, εγώ δεν εστιάστηκα σε όλα αυτά τα θετικά αλλά
το έριξα στο μελόδραμα? 
Σίγουρα γιατί έπρεπε να πάρω το μάθημα μου.   
Κάθε φορά το Σύμπαν μου δίνει το κατάλληλο μάθημα και είμαι
βαθιά ευγνώμων για αυτό.
Προσπαθώ να κάνω δύο βήματα μπροστά και ένα πίσω, όσο
μπορώ και είναι δυνατόν.
Την επόμενη εβδομάδα θα ξαναμπώ δυναμικά στην διδασκαλία
με πολλά νέα και ωραία, και ως τότε ας είμαστε όλοι καλά.